Net zoals elke scooter beschikt de Yamaha X-MAX 400 over een stuur, een zadel en twee wielen. Rijden met een scooter heeft dan ook erg veel weg van het besturen van een motorfiets. En toch zijn er duidelijke verschillen. Zo klem je met je knieën geen tank vast. Op een motorfiets is het net dat innige contact tussen piloot en machine die bijdraagt aan het behoud van controle. Natuurlijk wil de scooter eveneens op hellingshoek de bocht door, maar je 'gewicht in de schaal leggen' om van koers te veranderen, verloopt initieel een stuk minder gevoelsmatig. Al duurt het niet lang of je hebt de samenwerking tussen het breed stuur en laag zwaartepunt helemaal beet.
Onze duurtester wordt door de Japanners geprofileerd als een prima pendelmachine waarmee ook pret te beleven valt, en die filosofie beperkt zich niet tot de agressieve styling. De ophanging staat best strak; wat ons betreft zelfs wat overdreven hard. Het moderne 395cc viertaktblok met injectie levert met zo'n 34Nm meer dan voldoende trekkracht doorheen het hele toerentalbereik. Voldoende in de zin dat je probleemloos de meeste vierwielers achter jou kan houden. Al dankt de Yam die laatste kwaliteit natuurlijk even goed aan de traploze CVT-bak, want zelf schakelen is zoals eerder aangehaald nodig noch mogelijk. Ook de remmen laten duidelijk merken dat ze de handen uit de mouwen willen steken.
Al die factoren samen durven de piloot al eens verleiden om er de zweep op te leggen, en dat kan prima. Tot op zekere hoogte. Adepten van het echte motorrijden zullen op hun honger blijven zitten als ze karaktertrekken als het gevoel één te zijn met de machine, een riante grondspeling en forse acceleraties verwachten, want daar botst het concept nog tegen de grenzen van de fysica aan. Maar dat is dan ook zowat het enige minpunt als je de overstap van motor naar scooter maakt. En wat ons betreft is deze kritiek dan ook eerder irrelevant indien je hoofdreden om een tweewieler in huis te halen erin bestaat vlot en comfortabel de dagelijkse verkeersstroom te trotseren, en niet om zondag het knietje aan de Ardense asfaltslingers te leggen. En nu we er toch over bezig zijn: volgende keer bespreken we de kwaliteiten van de X-MAX als pendelaar.
