Ze zien er best wel hip en vooral eigentijds uit, de inzetstukken met een look als ware het mat chroom op het stuurwiel van de Volvo V40. Met smalle gleuven aan de randen moeten ze ongetwijfeld het hightech en sportieve karakter van het interieur wat opvijzelen; maar praktisch zijn ze allesbehalve. Dat ondervinden we al enkele luttele minuten nadat we de sleutels van deze zichzelf sportief vindende hatchback in ontvangst hebben genomen. Op het ogenblik dat we de eerste keer het stuurwiel naar links draaien om een brede hoekpilaar in de ondergrondse parkeergarage te ronden, zitten we met de mouwrits van ons tailleurvestje vast. In de onmogelijkheid om verder aan het stuur te draaien en de brede betonnen steunpilaar te ontwijken, is stoppen de enige optie. Gelukkig rijden we slechts stapvoets en is er geen achterligger.

Beduusd prutsen we het kleine lipje van onze ritssluiting uit het stuurwiel en rijden we verder, stoppen het parkeerticketje in de automaat en rijden onder de barrière door naar de uitgang. Het lijkt wel of elke duurtestauto z'n eigen parkeeruitdaging heeft. De Toyota Hilux uit dezelfde ondergrondse parking rijden was ook al een opgave.

Buiten, op het moment dat we naar links willen draaien om de straat in te rijden, hebben we weer prijs. Opnieuw grijpt de ritssluiting in de gleuf van hooguit 4mm rond het metalen inzetstuk. Dan maar zonder jasje. Onderweg naar huis flitst onze ganse garderobe door ons hoofd. Nooit gedacht dat we een selectie zouden moeten maken in functie van de wagen die we onder onze derrière hadden. Hopelijk heeft het aanstormende herfst-winterseizoen niet al té veel decoratieve ritssluitsingen in petto en kunnen we weer zorgeloos achter het stuur van de nieuwe V40. Die trendy armbanden met bedeltjes, die laten we voortaan ook thuis. Je weet maar nooit.