De Koleos laat aan de binnenzijde een uitstekende indruk na. De materiaalkeuze is bijzonder verzorgd en hetzelfde geldt voor de afwerking. En hier is de invloed van Renault duidelijk merkbaar, want de hendels en bedieningsorganen zijn bekend. De ergonomie is niet vlekkeloos (zo kan je het navigatiesysteem onmogelijk bedienen zonder je blik van de weg af te nemen), maar grote ergernissen zijn er niet te bespeuren. We noteren wel dat de zilverkleurige sierrand om het grote informatiedisplay bovenop de boordplank storend reflecteert in de voorruit.

Het daagt gauw dat de Koleos in essentie een stoer ogende monovolume is. Het interieur is dan ook in de eerste plaats gerieflijk, anders dan avontuurlijk of robuust. Er zijn bergvakjes bij de vleet, en de positie ervan vertonen veel overeenkomsten met die van de monovolumes van het merk. Het handschoenvakje, de portiervakken en pompadourtassen op de rugleuning van voorzetels zijn dus slechts het begin. In de middentunnel voorziet Renault extra bergplaats, onder de bestuurderszetel en in vakjes in de vloer voor de achterste passagiers. Klaptafeltjes maken de monovolume-beleving compleet.

Dankzij een hoogte- en diepteverstelling van het stuurwiel is het kinderspel om een goede rijhouding te versieren. En ook zitten is een positieve beleving. Het zitmeubilair is -naar Franse normen- eerder hard, maar ondersteund het lichaam goed. En zowel voor- als achteraan is er voor de inzittenden voldoende ruimte. Toch is de Koleos geen ruimtewonder en kennen we modellen die een betere verhouding tussen binnen- en buitenruimte laten optekenen.