Je kan er niet omheen: deze C heeft een gigantisch blok tussen de voorwielen. Met een slagvolume van 6.208cc is het veruit de grootste centrale die leverbaar is in een auto uit dit segment. Hij is een stuk groter dan de geblazen 5,5-liter die in de vorige generatie de dienst uitmaakte. Een keuze die ongetwijfeld te maken heeft met almaar strenger wordende uitstootregels. Het levert de C alvast de beker voor het meeste vermogen op. Bij 6.800 toeren laat de dikke achtpitter immers 457 paarden op de achtertrein los. En bij 5.000 krukasrotaties per minuut piekt de trekkracht op liefst 600Nm. Geen van de in de inleiding vernoemde concurrenten realiseert dergelijke cijfers. Die blijven doorgaans steken op zo'n 420pk. De cijfertjes liegen er niet om. De sprint duurt amper 4,5 tellen en de naald werkt zich wel héél enthousiast naar de begrensde 250. We zijn ronduit lyrisch over het geluid dat met al dat geweld gepaard gaat. De constructeurs moeten zich ook daar om almaar strengere normen wringen en dat heeft Mercedes als de beste gedaan. Je krijgt er kippevel van.
Mercedes AMG hanteert voor deze C een opvallend eenvoudig recept. Het vermogen wordt via een zeventrapsautomaat (7G-Tronic met aangepaste sturing en een heerlijke tussengasfunctie) versluisd. Je kan schakelen met lepels aan het stuurwiel, waar je je gegarandeert ergert aan de reactietijd van die dingen, ook al is het al veel beter dan voorheen. Het is ook volstrekt overbodig, want de standaard comfort- en sport-programmas van de schakeldoos werken feilloos. En daar komen we eigenlijk tot de essentie. Mercedes biedt géén instelbare ophanging aan, noch functies die de motorrespons of versnellingsbak beïnvloeden. Maar alles klopt. De ophanging is uiteraard stug en sportief, maar tegelijk opvallend efficiënt en goed gedempt. Het gaspedaal is goed doseerbaar, de remmen (met vooraan 360x36 schijven en achteraan 330x26 exemplaren die steeds geventileerd en geperforeerd zijn) tonen zich bij normaal gebruik -voor zover zoiets bestaat, maar we hebben ze niet op circuit getest- onvermoeibaar en het stuur is zo commincatief dat je altijd weet wat het onderstel aan het uitmeten is.
De stabiliteitscontrole laat zich in twee stappen geheel uitschakelen, en dan kan je alle trossen losgooien. Om tot de conclusie te komen dat de C zich bijzonder voorspelbaar gedraagt, zelfs als je de apex van de bocht door het zijruitje ziet naderen. En als je je medeweggebruikers liever geen trombose bezorgd door een driftend op af te gaan, activeer je de veiligheidssystemen. Zelfs bij regenweer weigert de C63 AMG dan een stapje opzij te zetten. Je kan er perfect de kinderen mee ophalen aan de schoolpoort, zonder ook maar iemand voor de borst te stoten. En ook dat is belangrijk. Groene jongens zal je niet meteen tot je beste vrienden moeten rekenen. Niet dat er veel vuiligheid uit de vier muzikale eindpijpen komt (een 2pk zal ongeveer vier keer zoveel rommel uitstoten), maar het verbruik is uiteraard aanzienlijk. En dat geldt dus ook voor de CO2-uitstoot. De constructeur beweert dat de gemengde cyclus moet lukken met 13,4l. Bij ons was dat steevast meer dan 20 liter. Ach ja, we hebben ons wat laten gaan en je kan toch niet verwachten dat je zoveel plezier zomaar in de schoot wordt geworpen. Als je wakker ligt van de stijgende brandstofprijzen, kies je beter voor een potente diesel. Die voor de duidelijkheid niet in de buurt komt van de sensatie van deze AMG.
