Net als aan de buitenzijde is deze A3 Cabrio de pionier van een aantal stylistische wijzigingen. Die vallen echter allen onder de noemer subtiel. Er zijn geen ingrijpende wijzigingen. Dat is geen reden tot rouw. De A3 kan hooguit enige troosteloosheid aangewreven worden. De materiaalkeuze, assemblage en ergonomie is nog steeds onberispelijk. In het zitmeubilair een goede rijhouding vinden is dankzij een ruim in hoogte en diepte verstelbaar stuur, kinderspel. Achteraan offer je functionaliteit aan de vrijheid die het gevoel van haren in de wind je geven. De knie- en beenruimte is voldoende voor kinderen of jongvolwassenen die hun groeischeut nog niet gekregen hebben. En voor korte ritten moet je ook volwassenen kwijt kunnen. In relatief comfort. Je wordt door de rechte rugleuning weliswaar in een stuikhouding gedwongen, maar we hebben het al (veel) erger geweten. Met open dak is de toegang tot de achterbank een makkie. Is het dak dicht, dan wordt uiteraard wat meer lenigheid gevergd. De zetel schuift weliswaar ver opzij, de dakboog komt eveneens vrij laag.

Een kofferklep van redelijke afmetingen stierf op het offerblok voor de dakloze telg. Wat rest is een miniscuul klepje wat niet uitzonderlijk is voor dit type voertuig. De toegang is dus uiteraard gecompromitteerd en het laadvolume van 260l is ook niet bepaald ‘riant'. De vormgeving vlakt een deel van deze tekortkomingen. En zoals gezegd is de achterbank nog neerklapbaar. De noodzakelijke verstevigingen zorgen weliswaar voor een smallere doorlaadopening, maar er is er tenminste één. De zetels worden perfect doormidden gedeeld. Het maximale laadvolume is 674l.