Chevrolet heeft zich nog eens over de Kalos gebogen. En dat is geen overbodige luxe. Niet dat er met het model wat fundamenteels mis was, integendeel. De Kalos is het best verkopende product van het merk in Europa dus hij komt alleszins aan een reële vraag tegemoet. Sinds z'n lancering zijn er al meer dan 440.000 van afgeleverd. Vorig jaar alleen al was Chevrolets kleinste goed voor 111.000 stuks. Wat het bedrijf dus vooral wil, is het momentum van de auto versterken. Door z'n imago aan te pakken en hem op verschillende punten te verfijnen. Dat eerste heeft voor de Belgische markt alvast tot gevolg dat de drie- en vijfdeursversie van naam wijzigen. Voortaan gaan ze ook als Aveo door het leven. De vierdeursversie heet zo overigens al een tijdje. Erg sexy kon je de Kalos niet noemen, en ook daar past Chevrolet een mouw aan. Niets revolutionairs natuurlijk, het gaat per slot van rekening om een volumeproduct, maar toch zorgen een nieuwe snuit en achterpartij voor een in de eerste plaats sportievere uitstraling. De neus krijgt een dubbele grille, waarbij het logo van de constructeur in een dwarslat in koetswerkkleur werd ingewerkt. Die wordt geflankeerd door grote hoekomvattende lichtunits, met ruwweg dezelfde vorm als de exemplaren van de (veel) grotere Epica. De achterkant krijgt eveneens nieuwe bumperschilden, maar daar zijn de ronde lichtunits het meest markante wapenfeit.

Het interieur wordt opgewaardeerd met nieuwe tellers en wat detailaanpassingen aan de bekleding en bedieningselementen. Erg vrolijk wordt je er nog steeds niet van, al dient gezegd dat de ergonomische valkuilen tot een minimum beperkt blijven en de kwaliteitsindruk een beetje beter is dan voorheen. De audio-installatie is voortaan alvast geheel geïntegreerd. De rijhouding is voor kortere ritten perfect acceptabel, maar het zitmeubilair verliest naarmate de kilometers onder de voortrein verdwijnen ook veel van z'n pluimen. Voor een occasionele langere verplaatsing is er evenwel geen probleem.

Het onderstel werd licht aangepast, maar de motor - een 1,2l benzine - is grondiger herwerkt. De viercilinder werd gevoelig krachtiger en levert nu 84pk. Genoeg voor een top van 165km/u bij een verbruiksgemiddelde van 5,5l/100km. Het compacte blokje komt ook bijzonder gewillig en ijverig over. Zo zeer zelfs dat de goed 90pk sterke 1.4l weliswaar wel beter presteert, maar nauwelijks meer rijplezier biedt. De vijfbak die standaard aan beide motoren wordt gekoppeld schakelt goed, al voel je wel steeds dat hij niet meteen ultramodern is. De viertrapsautomaat is loom en geen aanrader, tenzij je echt niet zonder een geautomatiseerde bak kan. Het weggedrag van de Aveo is correct. Dat wil zeggen dat hij z'n toevlucht neemt tot een gradueel opbouwend onderstuur als er hard gegaan wordt. Tenzij hij geprovoceerd wordt, blijft de achtertrein mooi in het spoor dat door de voorwielen is uitgezet. En zoals we intussen gewend zijn van een kleine wagen, is vooral de achterophanging aan de stugge kant.

Chevrolet probeert de klant vooral aan z'n zijde te krijgen met een aantrekklijk prijskaartje en dat is hier niet anders. Een uitgeklede driedeurs Aveo 1.2 is er al vanaf 9.599, een goed uitgeruste versie heb je al voor € 10.499. De 94pk sterke 1.4l, waarvan we vinden dat hij nauwelijks meer te bieden heeft, kan je op je naam laten zetten voor € 12.099. Een vijfdeursversie kost je steeds € 500 extra.