Met de i10 lanceert Hyundai een tweede product met alfanummerieke benaming. Een gegeven dat symbool staat voor producten die beter op de Europese smaak afgestemd zijn, als ze al de bij ons gangbare filosofie niet volgen. De i10 volgt de Atos op, die snel te boek zal staan als een Koreaan van het ‘oude' regime. Deze nieuwe stadswagen moet het verkoopsvolume van Hyundai op de Europese markt ondersteunen en mikt daarvoor op drie mogelijke klantengroepen. Eerst zijn er de mensen die in de budgetklasse shoppen en de voorkeur geven aan een nieuwe auto over een tweedehandsexemplaar. Hyundai denkt ook dat mensen de i10 zullen inschrijven als tweede of derde auto binnen het gezin. En tot slot zijn er ook nog wat rijpere klanten waarvan de kinderen reeds het nest hebben verlaten.

De i10 is 3,56m lang, 1,59m breed en 1,54m hoog. Z'n platform is afkomstig van de Kia Picanto, die nu al even uit is. Het heeft dezelfde wielbasis als de oude Atos, maar beschikt over een breder spoor. Vooraan bestaat de ophanging uit onafhankelijke McPhersons en achteraan zit een zeer prijsefficiënte torsieas. Het motorenpalet bestaat uit een 1.086cc grote benzine en een dieselversie die met 1.120cc (samen met de Picanto) één van de kleinste op de markt is (na de smart fortwo). De afstelling van het onderstel is voor beide versies identiek en dat is toch verwonderlijk. De diesel zet immers meer dan 100kg extra op de voortrein. Het is bij de eerste kennismaking ook vooral de benzinevariant die overtuigt. De versnellingsbak schakelt soepeler, de voortrein ligt wat strakker op de weg en de achtertrein is volgzamer dan bij de diesel. Bij beide versies is de ophanging vooraan evenwel comfortabel zonder zwalperig te zijn en de achtertrein eerder droog gedempt. Dat laatste is niet zo goed voor het comfort op slechte weg, maar het houdt de koetswerkbewegingen natuurlijk wel binnen de perken.

Zowel de viercilinder benzine als de driecilinder diesel voelen vinniger aan dan ze in realiteit zijn. In combinatie met hun handgeschakelde vijfbak (een automaat is leverbaar voor de benzine, al raden we dat ten stelligste af) halen beiden een nagenoeg identieke sprinttijd van iets minder dan 16 tellen. De diesel heeft dankzij een langere eindoverbrenging, waar hij 150Nm tegenaan gooit (tegen 90Nm voor de benzine), ook een hogere topsnelheid. De zelfontbrander haalt 163km/u terwijl de benzine 12km/u langzamer is. Grote ogen gooit de door een variabele turbo geblazen driepitter oliestoker ook door z'n bijzondere trillingsarme werking, z'n gewillige karakter en rustige loop (niet eens 3.000t/min bij autostradesnelheden). Maar het onderstel overtuigt gewoon meer als er een benzine in rust. De Belgische importeur biedt ESP aan als optie -wat al uitzonderlijk is in het segment- in combinatie met zij-airbags vooraan voor de zeer democratische prijs van € 750. Een aan te raden optie als je de prestaties van de standaard gemonteerde Hankook (fl)Optimo-banden op nat wegdek in het achterhoofd houdt.

Het interieur is weliswaar smal, maar ook gerieflijk. De versnellingspook staat op een ergonomisch gunstige plaats, hoog op de middentunnel en de hele aankleding (in zwart, rood of blauw) geeft een verzorgde indruk. Het instrumentarium is compleet en goed afleesbaar, het zitmeubilair voldoet en de regelmogelijkheden moeten iedereen in staat stellen een acceptabele rijhouding te vinden. Het stuurwiel is behalve veel te glad immers ook in hoogte verstelbaar. Achteraan is er plaats voor twee volwassenen, als ze vooraan tenminste niet op elke beschikbare centimeter gebrand zijn. Het blijft een zeer compacte auto... Dat blijkt ook uit het koffervolume, al hebben we ook al veel slechter gezien dan 225l. De achterbank is niet verschuifbaar, maar je kan hem wel neerklappen. Dan beloopt het laadvolume 889 liter. De i10 is ontwikkeld om een score van 4 sterren op de EuroNCAP-tests te halen. Dat zou uitstekend zijn, maar de crashtestorganisatie heeft z'n verdikt nog niet uitgesproken. In elk geval beschikt hij over driepuntsgordels met spanners, twee frontale airbags en -op de balans met actieve voorzieningen- ABS.

De i10 heeft z'n verkoopsstart niet gemist. Op het Brusselse Autosalon gingen er al 150 de deur uit. De vanaf-prijs bedraagt € 8.999 voor de benzine en € 10.499 voor de diesel. De eerste prijs is enkele honderden euro minder als voor pakweg de Fiat Panda (die door Hyundai bij de ontwikkeling in het vizier werd genomen), terwijl het tweede label enkele honderden euro hoger ligt dan bij de kleine Italiaan.