BMW's M-afdeling neemt aan de buitenzijde alleen de portieren en kofferklep over. Over de binnenzijde waren de ingenieurs wellicht al in de wolken, want daar wijzigt bitter weinig. Je hebt recht op een aangepaste tellerset, een iets te dik sportstuur met stiksel in M-tinten, een antracietkleurige hemelbekleding en diep uitgesneden kuipjes. Wil je je meer van de massa onderscheiden, dan grijp je noodgedwongen naar de optielijst. Daarin vind je zaken als een lederen sierlijst met een carbon-motiefje. Spuuglelijke onzin als je't ons vraagt, al valt over smaak natuurlijk niet te twisten. Overigens is de kans groot dat je kleine esthetische bedenkingen laat varen zodra je de start-knop hebt ingedrukt. Deze 3 is eveneens voorzien van de vereenvoudigde iDrive-interface. Een systeem dat we nog altijd lauweren. Volgens ons was er zelfs niets mis met het eerste exemplaar.
Voorts is de 3-Coupé net zo praktisch als eender welk ander exemplaar. Dat er een M-logo op de flanken en de kofferklep prijkt, doet daar niets aan. De rijhouding is prinsheerlijk en de instelbaarheid optimaal. Als we zouden gaan kommaneuken, dan vragen we ons af waarom de zetels vooraan niet een centimetertje dieper kunnen dan bij de andere seriemodellen. Kwestie van je verbondenheid met het asfalt te maximaliseren. In de koffer kan nog doodgewoon 440l.
