Het is Volkswagen dat anno 1976 de GTI in het leven riep met de voorstelling van de eerste Golf met die toevoeging. Die was voorzien van een 1.6l benzinekrachtbron met 110pk. Daarmee haalde de compacte hatchback prestaties die destijds ongezien waren. De wagen groeide bijna meteen uit tot een begrip en omdat de concurrentie ook niet ongevoelig was voor dat succes (en de positieve invloed op het imago) stond de Golf I GTI zelfs aan de wieg van een heel nieuw subsegment. Dat bestaat momenteel uit gepeperde versies van onder meer de Renault Megane, Opel Astra, Ford Focus, Seat Leon, Alfa Romeo 147ij Na de introductie van de Golf V, mocht dus ook een GTI-versie van deze generatie niet ontbreken. VW claimt daarbij te hebben teruggegrepen naar het basisrecept. Nochtans worden de GTI’s al vier generaties lang, logger, minder wendbaar en minder exotisch. Dit maal schijnt er echter méér aan de hand te zijn. Enkele stijlelementen, zoals de zwarte grille met een rode omranding en het ruitmotief voor het stoffen zitmeubilair, knipogen immers duidelijk naar het origineel.

Onder de kap huist een 2.0l viercilinder benzinemotor met directe injectie, die door een turbo geblazen wordt. De combinatie levert 200pk terwijl al vanaf 1.800t/min. 280Nm koppel voorradig is. Met een handgeschakelde zesbak, leuk omwille van de betrokkenheid, sleurt die de Golf V in 7,2sec naar 100km/u. Onze testwagen was echter voorzien van de DSG automaat met dubbele koppeling. Die schakelt nagenoeg onvoelbaar en -belangrijker- quasi zonder trekkrachtverlies tussen versnellingen. 100km/u staat dan ook al na 6,9 tellen op de teller en dat is bepaald indrukwekkend. De topsnelheid bedraagt 235km/u. Dat we al na enkele honderden meters doorhebben dat de versnelling gepaard gaat met een gretig grommende uitlaatlijn stemt ons hoopvol. Tijdens de loop van de eerste kennismaking laat de GTI zich vervolgens kennen als een echte volbloed. Het onderstel van de standaard Golf V kan ons, onder meer door tractieproblemen en te inefficiënte demping, nauwelijks bekoren. Het verlaagde sportonderstel en het 225mm brede sportrubber vertonen echter geen spoor van bovenstaande gebreken. De demping is stug, desondanks niet geheel oncomfortabel en onmiskenbaar efficiënt. Het stuurwiel geeft geen onthecht gevoel en blijft vrij van trekreacties. Een zeldzame combinatie als er 200 paarden via de voorwielen het asfalt op moeten. Ook bij hevig remmen of accelereren heeft de koets niet de neiging om achter alle oneffenheden in het wegdek aan te hollen en blijft het stuurhuis vrij van parasitaire reacties. Voorbeeldig. Vul dat aan met een adequaat remsysteem en je hebt aan de Golf V GTI een machine die meer dan prettig om rijden is. Er zijn wel concurrenten die sneller zijn, maar als het gaat om het totaalpakket, dan kunnen we er ons geen voor de geest halen die zo homogeen zijn.

Wie opteert voor een Golf GTI krijgt een model dat zich van het meer modale Golfje onderscheid door een nieuwe bumper, achterspoiler, bredere zijprofielen, dubbele uitlaat, blauw getinte ruiten en aangepaste bekleding van de B-stijlen, een andere voorbumper en 17-duims lichtmetaal. Aan de binnenzijde voorziet VW sportzetels, een driespakig stuurwiel in geperforeerd leder, aluminiumdetails (o.m. voor de pedalen), een zwarte dakhemel en een aangepaste instrumentencluster. Dat oogt naar aloude VW-traditie allemaal keurig. Na een blik op het prijskaartje is ons enthousiasme nauwelijks nog te temperen; de GTI is er al vanaf € 24.950 terwijl de DSG-variant vanaf € 26.580 te koop is. Voor zo’n grote portie gemeend rijplezier is dat niets te duur.