Het Japanse Suzuki is een bezige bij. Op het Autosalon van Genève in maart 2005 lanceerde het merk de nieuwe Swift, in Frankfurt werd in september van vorig jaar een nieuwe Grand Vitara voorgesteld en afgelopen maand mochten we Őalweer in Genève- voor het eerst de SX4 bewonderen. Suzuki speelt met bovenstaande modellen in populaire marktsegmenten en hoort bij de autoconstructeurs in het winnende kamp. De Europese verkopen van het merk gingen er afgelopen jaar met 11% op vooruit Őtot 267.000 eenheden- en dit jaar wordt op een stijging van nog eens 16% gemikt. De groeicijfers hebben zoals bij de meeste autobouwers veel te maken met de ontsluiting van de Oost-Europese markten, maar ook in onze contreien boert het merk fors vooruit. Vooral het enthousiaste onthaal van de Swift stuwde de verkopen in België 8,5% de hoogte in. De lacune in het gamma tussen de Swift en Grand Vitara vult Suzuki nu op met de SX4. Dat is een 4,10m lange, 1,73m brede en 1,56m hoge vijfdeurs.

Het merk ging voor de koets van de SX4 aankloppen bij het Italiaanse Giugiaro. Daardoor heeft het koetswerk een Europese inslag. Dat is mooi meegenomen, aangezien ook Fiat deze auto zal verkopen onder de naam Sedici. De Japanners haasten zich om te zeggen dat de inbreng van de Italianen zich beperkte tot de integratie van een dieselmotor. Het uiterlijk wedt op twee paarden. Enerzijds komt de SX4 er in een Urban Line die functioneel is aangekleed, anderzijds biedt Suzuki een Outdoor Line aan die de nieuweling een stoere uitstraling geeft. De importeur denkt vooral met die laatste, die voorzien is van dakrails, spatbordverbreders, dikke bumpers en lichtmetalen velgen, klanten te lokken. Op de Belgische markt zijn de eerste twee uitrustingsniveau’s Grand Advantage en Grand Luxe van het eerste type, en is de topversie van het Outdoor-type. In wezen tappen de Japanners uit hetzelfde vaatje als o.m. Volkswagen met de CrossPolo en Citroën met de in zwart plastic gehulde C3.

We hadden u graag verteld hoe Suzuki het verschil met het gros van de concurrenten maakt, door vierwielaandrijving aan te bieden. De SX4 bestaat immers in voorwielaangedreven varianten én versies met een niet permanente vierwielaandrijving die door middel van een simpele meervoudige plaatkoppeling de achterwielen bijschakelt. Een systeem dat de bestuurder kan manipuleren middels een knop op de middentunnel die over een 4WD, een 2WD en een auto-functie beschikt. Verder uitwijden heeft echter weinig zin, want de importeur besliste enkel de versies die zich aan de voorwielen voortslepen naar België te halen. De vraag naar vierwielaangedreven exemplaren zou te klein zijn, maar er volgt nog een evaluatie. Wie de off-road-looks van het model per se met integraalaandrijving wil combineren kan altijd bij Fiat aankloppen. Vierwielaandrijving zou € 1.500 extra kosten. “Geld dat de Belg liever aan andere zaken spendeert”, klinkt het wellicht accuraat bij de importeur. Exacte prijzen van de SX4 zijn overigens nog niet bekend. Er is enkel een prijsvork; de goedkoopste benzineversies zullen naar schatting € 12.500 kosten. De duurste diesel moet Suzuki wellicht € 19.000 opleveren.

De motorisaties omvatten een 1.5 benzine (99pk en 133Nm sterk) met een manuele vijfbak, een 1.6 benzine (107pk en 145Nm) die aan een viertrapsautomaat wordt gekoppeld en een 1.9l common-rail diesel van Fiat-origine die 120pk en 280Nm in de voorraadkast heeft en altijd beschikt over een handgeroerde zesbak. Wellicht neemt de helft van de bestuurders in ons land de diesel. Het onderstel gebruikt elementen van de Swift, met McPherson veerpoten vooraan en een volgzame torsieas achteraan. De kennismaking met de dieselkrachtbron leert ons dat die weinig moeite heeft met de 1.265kg zware SX4. Anderzijds weet ook de Suzuki het koppel en vermogen van de zelfontbrander efficiënt naar het asfalt te kanaliseren. De voortrein verteerd ook de wensen van een vlotte bestuurder zonder veel spin of bokkende wielen en dat is niet evident. Ook met het zware Fiat-blok in de neus reageert het model nog lichtvoetig en neutraal. Een fijne afstelling die in combinatie met een communicatieve tandheugelinrichting voor de besturing een bochtig parcours licht verteerbaar maakt. De diesel neemt genoegen met 6,3l/100km. De wat tragere benzines vragen minstens 6,8l.

Het interieur wordt net als dat van de Swift gedomineerd door zwarte plastics en enkele zilverkleurige accenten. Op ergonomie en vormgeving valt weinig aan te merken. Er is bovendien ruimte voor vijf inzittenden. Lange bestuurders hebben te klagen over de rijhouding, vooral bij langere ritten, terwijl ook het door Suzuki voorin gemonteerde meubilair een onvoldoende scoort. Vooral de steun in de onderrug liet te wensen over, wat grote verplaatsingen vermoeiend maakt. Spijtig, want hoewel het merk zelf aangeeft een betere isolatie na te streven, was het geluidsniveau aangenaam laag. Vooral bij constante snelheden. Het achterbankconcept is traditioneel; een simpele bank met drie zitplaatsen, neerklapbaar in ongelijke delen (60/40). Al dat gedoe met verschuifbare, verplaatsbare en verwijderbare zitplaatsen wordt toch nauwelijks gebruikt. De kofferinhoud bedraagt 270l, wat toch op nippertje is. Met de achterbank neer zwelt dat echter al naar 625l. Tot slot nog even melden dat de SX4 zich kranig door de EuroNCAP crashtestcyclus heeft gewerkt. Het model haalde een score van vier sterren voor de bescherming van volwassenen (vooral dankzij een score van 100% op de zijdelingse impact), een puike drie sterren voor kinderen en een even hoge score voor voetgangerbescherming. Suzuki’s SX4 debuteert in mei op de Belgische markt.