Tijdens het afgelopen Autosalon van Londen presenteerde Opel op spectaculaire wijze de nieuwe Corsa. De vierde generatie trekt nu ook de baan op en de verwachtingen van de constructeur zijn hooggespannen. Eén op vier van alle Opel’s die op dit moment verkocht worden, is immers en Corsa. Sinds de introductie van de eerste generatie in 1982 werden er al 9,4 miljoen van aan de man gebracht. In ons land wordt het model, ook nu nog – aan het einde van z’n carrière, gesmaakt. Opel staat in het segment, dat ook nog eens 21% van de totale binnenlandse markt vertegenwoordigt, op de tweede stek. Renault heeft de Clio er nog voor geparkeerd, maar Opel denkt de Fransoos die positie weer te kunnen ontnemen. Dit jaar wil de Europese GM-tak – in gans Europa weliswaar – nog 75.000 stuks aan de man brengen. Volgend jaar moeten er 375.000 een eigenaar vinden.

De nieuwe Corsa gooit het over een andere boeg, zonder dat Opel daarom grote risico’s neemt. De forse koetswerkgroei (+ 18cm, waardoor Opel’s kleinste bijna en semgent opschuift) wordt – zogezegd – door de markt gedicteerd, terwijl de stijl, met een op sportiviteit gerichte driedeurs en een op functionaliteit gerichte vijfdeursversie, de nieuwe Astra op de kaart zette. Waar pakweg Renault, Toyota en Peugeot voor resp. de Clio III, Yaris, en 207 een grotere binnenruimte of meer bagagecapaciteit aanhalen om het monovolumesilhouet en de grotere afmetingen te verklaren, gooit Opel het hier over een andere boeg. Tijdens de designbriefing claimt de constructeur niet anders te kunnen, wil hij goed scoren op vlak van voetgangersveiligheid. Een grotere voor- en achteroverhang en een met 2cm toegenomen wielbasis zijn nodig om de gevolgen van die beslissing te ‘camoufleren’. Het ontwerp, met grote vriendelijke koplampen die bijna tot halverwege de motorkap lopen, een bolle raamomlijsting, nadruk op de achterste wielkasten (bij de driedeurs) heeft eigenlijk tot doel, de Corsa anders de laten ogen dan hij is; hoog en groot. Op 4 meter geeft hij amper één millimetertje toe, de breedte tikt af op ruim een meter zeventig en hij is haast anderhalve meter hoog. Door fors op ontwerptrucks beroep te doen, oogt de Corsa toch gedrongen en sportief. Het verwantschap met de Astra is duidelijk en omwille van de afmetingen is enig intern kannibalisme dan ook niet uit te sluiten.

Het onderstel van de Corsa is bij Fiat geleend, waar het ontwikkeld is voor de Grande Punto. Het motorenpallet is een allegaartje van Opel- en Fiat-blokken, maar wel van meet af aan zeer evenwichtig. De benzinerijders hebben de keuze uit een 1.0 met 60pk die zo maar eventjes ruim 18 tellen nodig heeft voor een sprint naar 100km/u, een 80pk sterke 1.2 en een 1.4 die 90 paarden levert. De diesels zullen naar schatting 6 op 10 van de verkopen in ons land uitmaken. Er is keuze uit een 1.3 met 75 en 90pk en een 1.7CDTi die met 125pk, 280Nm en een sprinttijd van 10,1 seconden veruit ge snelste van het lot is. Tijdens een eerste kennismaking reden we de 90pk sterke 1.3 en de 125pk krachtige 1.7 in de drie- en vijfdeursuitvoeringen die zich beiden uitstekend van hun taak kwijten. De kracht van de 1.7 veroorzaakt wat koppelreacties in het stuurwiel, terwijl z’n hogere gewicht de neus wat minder wendbaar maakt. De 1.3 presteert wat minder, laat zich in het begin flink horen om daarna naar de achtergrond af te zwakken, maar reageert wat fijner op stuurbewegingen en zit nooit om kracht verlegen waardoor we hem prefereren. De besturing beschikt in de topversies overigens over een nieuwe variabele bekrachtiging die verondersteld wordt een beter en directer stuurgevoel op te leveren, maar ons daar helaas wat op onze honger laat zitten. De afstelling van de demping is, net als bij de Astra trouwens, dan weer voorbeeldig.

In het interieur probeert Opel een exclusieve en gezellige sfeer op te roepen. Daarvoor worden een heldere lay-out, knoppen met een constante achtergrondverlichting en kleurtjes opgediept. De luxueuzere versies krijgen een pianozwarte middenconsole en op de sportieve versies kan ook voor andere dashboard-tinten, blauw of rood bijvoorbeeld, gekozen worden. Heel leuk allemaal, al blijft er steeds een zweem van goedkoop plastic hangen. Dat heeft wellicht met de klasse te maken. Opel verlegt nochtans ook grenzen. De uitrusting op de topversies is zeer volledig en verwarmde zetels en zeker een verwarmd stuurwiel moet je in dit segment nergens anders bestellen. De hele inboedel is bovendien met zorg geassembleerd. Het stuurwiel staat behoorlijk dicht en is goed regelbaar, ook al is de positie ervan wat eigenaardig; het staat namelijk zowel op de X als op de Y-as wat uit de haak en dat is wennen. Het zitmeubilair blijft van storende invloeden dan weer gespaard. Omdat de Corsa compact oogt, is de zitruimte achteraan (met dank aan de hogere daklijn en een andere zetelopstelling) opvallend riant. Je kan er zonder probleem een volwassene schikken. De koffer beschikt over een dubbele vloer (met 135l onder de plank) en slikt in het totaal zo’n 300l. Dat loopt op tot 700l als de achterbank neer gaat. Onder de koffervloer zit (voor een meerprijs) een uitschuifbaar fietsenrek – een wereldprimeur- dat FlexFix werd gedoopt. Opel lijkt immers te denken dat je om de haverklap wenste dat je dat bijhad. Hoewel nog steeds omslachtig is de oplossing zonder twijfel esthetischer, duurzamer en veiliger dan een constructie op een trekhaak monteren.

De prijzen; een driedeursversie is er met de 1.0 benzinemotor vanaf € 11.500 in basisuitvoering Essentia. De 1.2 kost ten minste € 12.250 terwijl de 1.4 er slechts is vanaf Enjoy (één trapje hoger) voor € 13.550. Dieselen kan vanaf € 13.500 (1.3 CDTI 75pk Essentia) dezelfde motor met 15 paarden extra reserve is er als Enjoy vanaf € 14.805 en de catalogusprijs van de 1.7 CDTI bedraagt minstens € 18.580, maar die is er enkel in de twee hoogste uitrustingsversies Sport en Cosmo. Voor de vijfdeurs vraagt Opel een zeer redelijke € 500 extra.