Het Japanse Daihatsu blinkt vooral uit in het bouwen van betrouwbare, zuinige en praktische stadsmini's die soms wel prettig zijn om rijden, maar helaas ook de frivoliteit van een klomp ijs uitstralen. En dan negeren we even de heel erg leuke Copen. Maar de Toyota-dochter ontpopt zich stilaan maar zeker tot een trendzetter. Het afgelopen jaar introduceerde het merk de Trevis, waarvan de filosofie (en de vormgeving) meer gelijkenissen vertoont met de originele Austin Mini, dan de trendy doorslag van BMW, en nu is het de beurt aan de Materia. En die laat u wellicht niet onverschillig. In Japan en de VS wordt het model al een tijdje aan de man gebracht. In het eerste geva l als Toyota bB en in het tweede geval onder de merknaam Scion die de motorgigant speciaal bedacht om de trendgevoelige Amerikaanse jeugd te lijmen. Succesvol ook, wat daar maar weinig auto's van minder dan 4 meter gegeven is.

De Materia is afwijkend vormgegeven. Z'n opvallend hoekige koets lijkt daarom doorspekt van retro-invloeden zonder dat er -in tegenstelling tot de Trevis- een speciaal model mee geviseerd wordt. Toch staan de wielen ver op de hoeken, wat verwijst naar een modern (niet te verwarren met gesofisticeerd) onderstel. De karaktervolle neus kan ons bekoren, waar de zilverkleurige band waarin op de kont de achterlichten zitten ingewerkt wekt bij ons een dubbel gevoel op.

De focus op de Amerikaanse en Japanse markt brengt een interieur met zich mee dat met relatief goedkoop ogende kunststof in elkaar is gevezen. Dat gebeurde evenwel zo zorgvuldig dat de algemene indruk meer dan door de beugel kan. De ergonomie is zonder meer helder en er zijn dan ook geen opmerkingen over het bedieningsgemak. De tellerplaat zit centraal en is (op de topversies) voorzien van een trendy blauwe verlichting. Op diezelfde uitvoering zijn ook de deurpanelen van sfeerlicht doordrongen en zit rond de luidsprekers een lichtring in dezelfde tint. Leuke details allemaal, en het gaat verder. Zo loopt een bolle kunststofband op de boordplank uit in verluchtingsroosters waarvan de vorm suggereert dat het om een baskist gaat. De nauw aansluitende voorzetels suggereren enige sportiviteit, maar de achterbank (opklapbaar en op de topversies over 16cm verschuifbaar) is dan weer gruwelijk vlak. Er is evenwel ruimte voor twee volwassenen, als je er niet op staat de bagageruimte tot de laatste liter (446 - 619l groot) te benutten. Het ruimtegevoel is door de ver naar voor geschoven en rechtopstaande voorruit indrukwekkend. Je waant je nooit in een auto van slechts 3,8m lengte.

Onder de kap zit een viercilinder-in-lijn die een inhoud heeft van 1,3 of 1,5l. De eerste is 91pk sterke en de tweede levert er 103. Een diesel is er niet. Beide motoren kwijten zich in combinatie met de handgeroerde vijfbak opvallend goed en met een prettig stemgeluid van hun taak. De Materia weegt ook nauwelijks meer dan een ton, wat ook het verbruik aanzienlijk doet slinken (7l geeft je al wat reserve). Toch is dit geen echte stadsracer. Het asfalt neemt snel de maat van het onderstel, al is het gedrag veilig en voorspelbaar. Het kleine stuurtje geeft bijzonder soepel de richting aan, maar met z'n smalle velg geeft het niet zo veel feedback. De Materia is te koop vanaf € 14.990. Daarmee is het geen prijsbreker, maar weet hij wel z'n mannetje te staan. Vooral tussen ander ‘trendy' rollend materieel.