Renault heeft het over z'n hart gekregen de Twingo, toch een icoon uit het instapsegment, te vervangen. Na liefst 14 jaar, waarmee de leeftijd van het guitige stadsautootje opliep tot het dubbele van wat in de sector gebruikelijk is. En Renault had gelijk zo lang te wachten; van het model gingen liefst 2,4 miljoen stuks over de toonbank. In ons land staat de teller op 55.000 stuks. Het model presteerde het best in 1994, toen 6.400 Belgische klanten voor het model kozen, maar ook dit jaar gingen er (tot mei) nog ruim 700 over de toonbank. En er zijn nog landen waar het autootje goed gesmaakt werd; Italië, Duitsland en Frankrijk verzetten samen 45% van alle geproduceerde wagentjes. Juist die sterke concentratie van klanten bewoog Renault ertoe het design voor deze tweede generatie drastisch te wijzigen. Het merk wil immers niet alleen scoren in voornoemde landen, maar ook in veertig andere landen die het design van de Twingo I niet konden smaken. Deze generatie heeft daarom een eerder traditioneel tweevolumekoetswerk.

Na 14 jaar is het logisch dat het model een maat groter wordt. Met een totale lengte van 3,6m past de Twingo nu perfect in het compacte aanbod van Renault, dat ook nog de Clio II Campus en de Clio III omvat die telkens 20cm groter zijn. Omdat de veiligheidsstructuur en de noodzaak om (ten voordele van zwakke weggebruikers) een zachte neus te installeren wat centimeters vreten, groeit het plaatsaanbod binnenin niet spectaculair. Een hogere zitpositie en meer ellenboogbreedte zorgen niettemin voor een wereld van verschil in het ruimtewonder dat de Twingo reeds was. Vier volwassenen hebben dan ook weinig reden tot klagen. Net als bij de eerste Twingo is de achterbank verschuifbaar (in 2 delen), met uitzondering van het basisniveau waar voor een conventionele opklapmechaniek werd gekozen. Het koffervolume is erdoor variabel en van 165 tot 285l ruim. Twee grote portieren -de Twingo is altijd een driedeurs- en een opklapmechanisme dat ook de rugleuning van de voorzetel neerlegt, vereenvoudigen de instap, al beschikt enkel de bestuurdersstoel over een geheugenfunctie. De materiaalkeuze neemt een zevenmijlssprong voorwaarts, met verzorgde en prettig aanvoelende kunststoffen. De basislayout van het dashboard, dat bewust laag werd ingeplant om een goede zichtbaarheid te bekomen, bleef met z'n centrale teller partij ongewijzigd. Een hoogte-instelling voor het stuurwiel doet z'n intrede, maar een instelbare diepte is er niet. Nochtans zou die de rijhouding nog kunnen verbeteren, maar er zijn binnen dit segment (lees: budget) nu eenmaal beperkingen. Bergvakjes zijn er voldoende, net als leuke en trendy accessoires om je auto al dan niet zinvol aan te kleden.

Het onderstel van de Twingo is afgeleid van dat van de tweede generatie Clio, die in z'n Campus-uitvoering nog steeds verkrijgbaar is. Het spoor werd verbreed en de wielbasis een beetje ingekort. Het motorenpalet omvat drie 1,2's; met 8 kleppen, goed voor 59pk, met 16 kleppen en 71pk en een turboversie met 100 paarden achter het gaspedaal. De Twingo heeft eveneens voor het eerst recht op een diesel die uit 1,5l cilinderinhoud 65pk puurt. De sportief aangeklede GT (1,2l turbo) en de diesel stonden ter beschikking voor een eerste kennismaking. Daarbij valt op dat de onderstelingenieurs met veren, gasgevulde schokdempers en stabilisatorstangen goochelden om tot een comfortabel, maar niettemin reactief en voorspelbaar weggedrag te komen. De GT reageert vanzelfsprekend een tikkeltje droger op oneffenheden, maar blijft onmiskenbaar comfortabel. Renault zal volgend jaar in Genève een Twingo RS met een atmosferische motor voorstellen. Die moet inspelen op de vraag naar rauwe sportiviteit. Laat ons dan ook maar meteen aan dringen op zetels met meer zijdelingse steun. Die is nu in elke versie aan de magere kant en mede daardoor krijg je het gevoel ‘op' in plaats van ‘in' de auto te zitten.

De prestaties van de 100pk sterke 1.2 TCE zijn prettig met een sprint naar 100km/u in 9,8 seconden en een top van 189km/u. De vijfbak schakelt nauwkeurig, maar omwille van z'n relatief korte eindoverbrenging maakt het blok op de snelweg veel toeren en dat werkt vermoeiend. De diesel blijft dan dankzij een meer dan redelijke geluidsisolatie meer op de achtergrond om de dominantie te laten aan windgeluiden. De 65pk sterke zelfontbrander is een stuk trager met een sprinttijd van slechts 15 tellen en een top van 164km/u, maar toont zich met een koppel van 160Nm (tegen 145Nm voor de 1.2 TCE) wel uitgesproken soepel. De elektrische bekrachtiging voelt bij hoge snelheden wat onthecht aan en bevordert op die manier geen dynamische rijstijl. Bij lage snelheden is de lichtheid van de bediening een zegen; je werkt de Twingo er moeiteloos mee de kleinste parkeerplaatsen in.

Tot slot halen we nog even de prijzen aan. Wanneer de Twingo II op 7 juli in ons land debuteert, is de 1.2 59pk Authentique de goedkoopste met een prijskaartje van € 8.500. Op vlak van veiligheid doet die het met 2 airbags. De versies erboven hebben recht op 4 plofkussens terwijl gordijnairbags een optie zijn. ESP is niet meteen leverbaar, maar vervoegt later de optielijst. De potige TCE 100pk is er steeds in GT-uitvoering vanaf € 12.950 en dieselen kan voor minstens € 11.400.