Het ruime interieur van de Civic wist ons eerder al te bekoren. Omwille van de uitstekende afwerking, de kwaliteit van de gebruikte materialen en niet in het minst de opstelling van het pookje. Voor de gelegenheid werd ook dit in een sportief jasje gestoken. De bekleding bestaat uit een combinatie van zwarte stof met rode accenten, een lederen sportstuurtje en dito versnellingspookknop en witte wijzerplaten. Het geheel harmonieert uitstekend met de zilverkleurige middenconsole, want ook die benadrukt de sportiviteit.

Het beperken van de decibelproductie is traditioneel een zwak punt bij de Japanners. De laatste jaren werd evenwel al veel vooruitgang geboekt. Van de versie voor de facelift kon je enkel de isolatie van de wielkasten als minpunt noteren, en dat geldt nog steeds. De motor is ook hoorbaar, wat we als minpunt zouden noteren bij een reguliere Civic, maar een Sport-uitvoering verdraagt dat wel. Bovendien is er nauwelijks sprake van decibelterreur, waar de Type-R zich wel toe laat verleiden. Storend wordt het nooit.

Het zitmeubilair heeft duidelijk uitgesproken zijdelingse steunkussens. De zetel is echter te breed om je muurvast op je plaats te houden. Het ruimteaanbod achteraan is voldoende zonder de norm te zetten, maar opvallend ruimer dan bij de vorige generatie Civic die langer, maar minder breed en hoog was. De kofferruimte is met 315l wat aan de krappe kant. In de koffer van de vijfdeurs kan je al 370l kwijt.