Op stilistisch vlak is Alfa-Romeo altijd al een beetje een buitenbeentje geweest. Sinds de komst van de 156 zijn de Italianen zich weer volop bewust van hun erfgoed en dat is aan de wagens te zien. De 147 was radicaal anders dan zijn minder gesmaakte voorgangers. Vooral de dynamisch gevormde voorpartij met het typische verticale Alfa-rooster (uit lang vervlogen tijden) met verchroomde lamellen en de achterpartij met langgerekte lichtblokken en v-vormige onderste uitsnijding van de achteruit zorgen voor een specifiek karakter. De 147 is duidelijk geen eenheidsworst. De driedeurs is uit zichzelf al wat sportiever gelijnd, maar Alfa wou dat karakter voor de vijfdeurs behouden. Ze werkten daarom de deurkruk voor de achterste deuren weg in de C-stijl, net als bij de 156 Sportswagon.

Alfa’s compacte middenklasser meet 4,17 in de lengte, 1,73m in de breedte en is 1,44m hoog. De afwerking is altijd al een teer punt geweest, maar de Italianen benen met zevenmijlslaarzen de concurrentie bij, al zijn de koetswerknaden en de aaneensluiting van de onderdelen nog niet overal even fijn en gelijklopend.