Het eerste wat ons opvalt aan het interieur, omdat we er het eerste mee in aanraking komen, zijn de ietwat onconventioneel getekende voorzetels. Die zijn behoorlijk breed en vragen enige gewenning, maar zijn daarna best comfortabel. De zijkussentjes, die door de aangepaste bekleding extra opvallen zitten eigenlijk te ver naar buiten om veel nut te hebben. Niet erg want je kan bezwaarlijk zeggen dat deze 80pk-versie gemaakt is om dynamisch te rijden. De verstelling van zetel en stuur (beide zowel in de hoogte als in de diepte) zijn van die aard dat iedereen hier een goede rijhouding moet kunnen vinden. Enige opmerking op dat vlak is voor de opstelling van het stuur, dat had wat verticaler mogen staan.
Tegen de groepering en plaatsing van de verschillende bedieningelementen worden hier geen fouten gemaakt. Fiat moet wel nog eens werk maken van het uitzicht en het gevoel dat de verschillende bedieningelementen zoals schakelaars en draaiknoppen geven. De gebruikte materialen zijn geïnspireerd op die uit de Alfa 147. Een goede zaak want ze zien er degelijk uit en voelen aangenaam aan. De afwerking van het interieur is volledig in orde. De dakconsole, dakhemel en de zonnekleppen met make-upspiegels zien er dan weer minder goed uit, een kwestie van vormgeving en materiaal eerder dan van kwaliteit.
De ingenieurs besteedden duidelijk extra aandacht aan opbergvakjes. Er zijn er voldoende en ze zijn voldoende groot. Het handschoenkastje is tweeledig, het bovenste deel kan gekoeld worden en elk deel is op zich al behoorlijk ruim, maar ook de rest van het interieur laat je voldoende plaats om je rommel te steken; er zijn bekerhouders in de middenconsole, een opbergvak tussen de voorzetels, in de deurpanelen vooraan én er zijn behoorlijk grote vakken naast de achterbank. De grootte van de koffer heeft wat te lijden onder de schuine opstelling van de kofferklep. Die vreet liters waardoor de Stilo blijft steken op een eerder teleurstellende 305l volgens de VDA-methode. De achterbank is 1/3 Ő 2/3 neerklapbaar en dan verhoogt de capaciteit natuurlijk wel aanzienlijk.
Het is vooral de vijfdeurs die, in navolging van bijv. de Peugeot 307, Suzuki Liana en Honda Civic, probeert het monovolume-gevoel te geven en toch zit je ook in de driedeurs wat hoger dan gemiddeld. Dat zorgt voor een goed overzicht vooraan (het zicht naar achteren wordt gehinderd door de forse C-stijl, al compenseren de spiegels dat uitstekend) en een zee aan ruimte voor het hoofd en de voeten. Zowel voor- als achteraan.
