De 1.4 SOHC levert 90pk bij 5.600t/min en 130Nm bij 4.300t/min. In vergelijking met de motor die hij vervangt is dat hetzelfde vermogen, hoewel het koppel met 4Nm toenam. Door een aantal wijzigingen voldoet de motor nu al aan de emissienormen die in 2005 van kracht zullen gaan. Concreet betekent dat dat deze Civic vanaf volgend jaar (ook in ons land) aanspraak zal kunnen maken op een verminderde BIV (Belasting op Inverkeerstelling). De 1.6 met VTEC II technologie (Variable Valve Timing and Lift Electronic Control) levert 110pk en is dus een pak vlotter dan de 1.4. Zijn vermogen en koppel van 152Nm komen bij dezelfde respectieve toerentallen vrij als de 1400. Hoewel de kleinste motor verre van ondergemotoriseerd is komt hij in de praktijk toch niet over zoals hij op papier belooft te zijn. Dat komt natuurlijk ook wat door het uitgesproken grote frontale oppervlak. Bovendien heeft de 1.4 dezelfde overbrengingsverhoudingen als de 1.6. Deze laatste kan daar vanzelfsprekend beter mee overweg omwille van zijn extra vermogen. Honda geeft een gemengd verbruik op van 6,4l/100km voor de 1.4 en 6,7l/100km voor de 1.6. Wij verstookten tijdens onze testweek 9,0l/100km met 1.4 en 9,1l/100km met de grootste 1.6.
In de praktijk blijkt de 1.6 ook de meest typische Honda-motor te zijn. Om het geheel vlot te houden moet je dus hoog in de toeren rijden. De 1.4 is uiteraard duidelijk tammer, maar toont daarenboven niet echt verhoogd potentieel bij hogere toerentallen, een nochtans typische Honda-eigenschap. Honda opteerde voor een snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging op beide versies. Daardoor is het stuur licht bij lagere snelheden en wordt het zwaarder naarmate de snelheid opgebouwd wordt. De Japanners gingen nogal ver in de aanpassingen, waardoor bij quasi stilstand van enige overbekrachtiging kan gesproken worden. Er is een betere afstelling gevonden bij hogere snelheden. Het stuurwieltje geeft wel steeds voldoende gevoel.
Voor de ophanging wordt beroep gedaan op McPhersons voor de voorwielen en een as met dubbele wishbones en reactiearmen achteraan. Omwille van de uitgesproken stugge afstelling van de ophanging vinden we die beter bij de eigenschappen van de 1.6 passen, die kan je nog wat sportieve ambities toeschuiven. De 1.4 heeft die duidelijk niet en daarom vinden we de ophanging daarvoor ook wat te hard. Het rijgevoel gaat er natuurlijk wel op vooruit en ook het weggedrag in de bochten is onberispelijk. Je moet dus al behoorlijk snel gaan als je wil merken dat de Civic wat onderstuurd is.
Het rempedaal heeft wat typisch Japanse trekjes. Dat wil zeggen dat je het pedaal nogal diep moet duwen om reactie uit te lokken, maar dat de doseerbaarheid navenant gemakkelijk is. De Civic bleek tot uitstekende vertragingen in staat te zijn en daarbij kwam het ABS niet al te dikwijls tussenbeide.
