De Sport Coupé neemt op de afdekkap van het instrumentarium na de boordplank van de gewone C-klasse grotendeels over, waardoor je snel vertrouwd raakt met het interieur. Het instrumentarium is bijzonder beperkt voor de sportiefste variant en meer dan de snelheid, toerental en benzinepeil vind je op de wijzertjes niet terug. De voorstoelen zijn specifiek voor de Sport Coupé en passen beter bij filosofie van het model. Omdat ze voor een goede steun zorgen kunnen de dynamische kwaliteiten van de wagen optimaal worden aangesproken. Traditiegetrouw zijn de afstelmogelijkheden van de zetels en het stuur van die aard dat ze een uitstekende rijhouding toelaten. De chauffeur ondervindt alleen hinder bij het instellen van de lendensteun. De draaiknop zit zo dicht tegen de centrale console dat het haast onmogelijk is om het ding te bedienen. Het zicht rondom is omwille van het concept niet erg fantastisch maar de spiegels vangen dit euvel goed op. De A-stijl is vrij omvangrijk en zit in de bochten wel eens in de weg. Omdat de Sport Coupé maar gehomologeerd is voor 4 personen telt de achterbank maar 2 driepuntsgordels. De achterste inzittenden verloren amper 6mm knieruimte ten opzichte van de sedan. Ook in de breedte kromp het interieur maar omdat je nooit met meer dan twee mensen achterin zit is dit geen probleem. De instap naar achteren verloopt erg vlot dankzij grote portieren en voorzetels die dankzij een easy-entry systeem erg ver naar voor wegschuiven en kantelen. Wanneer de achterbank niet bezet is kunnen de hoofdsteunen wegklappen.
Hoewel de aankleding specifiek is, blijft het hele Mercedes-interieur in materiaalkeuze vrij saai en inspiratieloos. Het weerhoudt de constructeur er in ieder geval niet van om het prima in elkaar te schroeven. Ondanks de stugge ophanging trilt, kraakt of piept niets in de C Sport Coupé. Alleen de hoedenplank durfde hierop een uitzondering maken. Er zijn ook geen storende mechanische-, rij- of rolgeluiden die de rust verstoren. Mercedes bekleedde de wielkasten met polyethyleenmatten met ingewerkt polypropeen. Die materialen hebben de eigenschap steentjes en bandenlawaai beter te absorberen en dat hoor je (niet). De motor hoor je alleen bij de hoogste toeren en áls hij zich dan al laat horen, denk je er zeker niet aan dat dit eigenlijk een diesel is.
Ondanks de strakkere dempers van de sportophanging filtert deze kleine C oneffenheden doeltreffend maar stug weg. Aan boord blijft het comfort van goed allooi, iets wat voornamelijk toe te schrijven is aan het goed in toom houden van de koetswerkbewegingen. De standaarduitrusting van het basismodel is bezwaarlijk slecht te noemen, maar toch moet voor een aantal zaken (zoals automatische airco (Thermatic of Thermotronic), regensensor, elektrisch inklapbare spiegels, radioij) worden bijbetaald. Stuk voor stuk dingen die gezien de geëmancipeerde basisprijs best standaard mochten zijn. Wie eenmaal beslist heeft om een comfort airco Thermotronic te bestellen -zoals op onze testwagen- zal het zich niet beklagen, want het systeem werkt schitterend. Ook de passagiers achteraan kunnen er rechtstreeks van meegenieten dankzij extra verluchtingsmonden.
