De achterwielaangedreven Speedster staat op een aluminium onderstel dat slechts 71kg zwaar is. Het bestaat uit 4 elementen (grof gesteld: 2 langsdragers voor en achter de cockpit, door dwarsliggers verbonden) die aan elkaar gelijmd zijn. De centraal geplaatste motor en de versnellingsbak rusten op een hulponderstel. De 1.8l 120pk benzinemotor van Rover (uit de Elise) kon natuurlijk niet behouden worden. Opel koos voor de 2.2 ECOTEC die in de Astra Coupé debuteerde. Die krachtbron is compact, draait soepel dankzij dubbele bovenliggende nokkenassen en is gemaakt uit aluminium waardoor de motor maar 138kg op de weegschaal legt. De Speedster weegt leeg 870kg. Met 147pk (bij 5800t/min.) en 203Nm (bij 4000t/min) kan je 100km/u in de rode zone van het toerentalgebied halen na 2 versnellingen en 5,9sec. De topsnelheid is 217km/u. De ophanging bestaat rondom uit dubbele A-armen met veren en gasdrukschokdempers. Samen met speciale banden en een geoptimaliseerde achterophanging moest dat een stabiel en controleerbaar weggedrag opleveren, wat behoorlijk gelukt is. De Duitser is met een bandenmaat van 225/45 R17 achteraan en 175/55 R17 bescheiden geschoeid, maar kan dankzij het lage gewicht en het lage zwaartepunt sterke zijdelingse krachten verwerken. In de bochten is de Speedster neutraal en soms zelfs een beetje onderstuurd, maar als je van het gas af gaat of remt kan je zonder veel moeite een sportiever controleerbaar overstuur uitlokken. Op droge wegen krijg je de achtertrein met de aandrijving moeilijk in de fout, maar bij nat weer kan de boel wel wat gaan doorspinnen. Hoewel de vlot schakelende vijfbak dan in de eerste en tweede versnelling eigenlijk wat te kort is, kan je door het vermogen pas laat in de bocht op te drijven de Opel toch nog zo plaatsen dat je het manoeuvre tegensturend en vol gas kan afronden. De harde ophanging houdt de Speedster stabiel tot pakweg 200km/u en wordt dan wat nerveuzer. Opel heeft het over een verbruik van 8,5l/100km. Met een pluim op de pedaal kan dat haalbaar zijn, maar daar is deze wagen niet voor gemaakt. Met bijna 35l in de brandstoftank stonden we telkens na iets meer dan 200km bij de pomp. Zodra de motor op temperatuur is, produceert de dubbele centraal geplaatste uitlaat laag in de toeren een sportief diep geronk dat hoger en huileriger wordt naarmate de rode zone op de toerenteller dichterbij komt.
De tandheugelbesturing is wat aan de zware kant, zeer direct en geeft massa’s feedback. Stuurbekrachtiging is dan ook niet aanwezig. We zouden teleurgesteld geweest zijn als het er wel op zat. Je hebt dus enkel je spiermassa om de wagen de bocht in te zetten en om de wagen bij het remmen (dan gaan sportwagens klassiek elke oneffenheid in de baan volgen) op het rechte spoor te houden. Stoppen doet de sportieveling met 288mm geventileerde schijven van de Vectra. Voor de veel lichtere Speedster is dat voldoende krachtig al is enige verzwakking bij een zware belasting niet uit de lucht. Het ABS systeem heeft aan de Speedster een kluif. Die systemen willen nogal eens in de war geraken als je met de wagen onzacht een put of een hobbel neemt, en deze Opel neemt alle putten en hobbels onzacht. Gelukkig werd het systeem tolerant gehouden en blijft het aantal tussenkomsten binnen de norm.
