Opel bouwt de 1.6 16v uit de andere Astra’s om zodat hij ook op LPG loopt. De gewone benzinetank blijft gewoon zitten, waardoor het rijbereik er sterk op vooruit gaat. De 1600 levert nog steeds 100pk bij 6.000t/min en 150Nm bij 3.600t/min. Wanneer hij op LPG draait zou maximum 5% van het vermogen verloren gaan. Deze Astra is, wanneer hij op benzine rijdt, 188km/snel en de sprint tot 100km/h duurt dan 11sec. Wanneer LPG door de verstuivers loopt voel je dat amper aan de prestaties en als je iets merkt dan is dat vooral tijdens de hernemingen en het opschakelen (met LPG heeft de motor net iets meer moeite om na het vallen van het toerental weer de draad op de pikken). Je speelt dus best wat meer met de koppeling om die kleine schokjes op te vangen. We klokten de topsnelheid met LPG ook een 5-tal kilometertjes lager als met benzine. De 1.6 16v LPG verbruikt volgens het boekje 9,2 liter LPG per 100km/h. Bij het rijden op benzine heeft de motor voldoende aan 7,1l/100km. Wanneer in dagdagelijkse omstandigheden LPG verstookt wordt, komt dat neer op een verbruik van zowat 10,6l/100km. De benzinetank is 52 liter groot. Voor het LPG reservoir is dat 57 liter of zo’n 46 effectieve liters. Dat betekent dat je de tank volgooit voor een kleine 600 BEF of pakweg 15 EURO (maximumprijs LPG: 13 BEF of 0,3223 EURO). In normale omstandigheden kom je door de twee tanks ruim 1.000km ver.
De benzine-injectiesystemen worden steeds complexer en de opkomst van de multipoint-injectie maakte het probleem van backfire (terugslag) bij het rijden op LPG er niet makkelijker op. Backfire is het ontbranden van het lucht/gas mengsel in het inlaatspruitstuk. Die inlaatspruitstukken worden steeds volumineuzer en ingewikkelder om een zo goed mogelijke koppelcurve te behalen (belangrijk voor de emissies en het verbruik). Bij een centrale gasinvoer komt een grote hoeveelheid van het explosief mengsel in het inlaatspruitstuk. Backfire resulteert dan niet alleen in een hinderlijke knal, maar het kan ook heel wat schade aanrichten aan het kostelijke luchtmeetsysteem. Dat zou op zijn beurt weer aanleiding kunnen geven aan een verkeerde brandstofdosering. De ingenieurs moesten dus backfire voorkomen of op z’n minst de gevolgen beperken. Opel koos hier voor een multipointsysteem waarbij de cilinders via injectoren op de individuele kanalen van de collector gevoed worden. Het gas wordt op die manier vlak voor de inlaatkleppen in gelijke deeltjes verstoven.
Als de Astra gestart wordt en de temperatuur van de koelvloeistof nog geen 30° bedraagt vertrekt hij op benzine. Wanneer de hele zaak op temperatuur komt schakelt hij automatisch over op gas. De overgang bleek in de praktijk onvoelbaar te verlopen als de wagen op dat ogenblik aan het uitbollen was of in vrijloop stond. In de andere gevallen merk je dat de aanvoer noodzakelijkerwijs even (een fractie van een seconde) onderbroken wordt. Dat is nooit hinderlijk gebleken. Bij de oudere LPG-systemen functioneerden de twee regeleenheden (benzine en gas) min of meer afzonderlijk, maar bij de nieuwe installaties converteert de LPG-regeleenheid continu de gegevens die van de benzine-regeleenheid binnenlopen om zo de mengeling te bepalen die moet worden ingespoten. Het EOBD (European On Board Diagnosis) garandeert steeds de kwaliteit van de uitlaatgassen. Het beschermt eveneens de katalysator en in geval van zelfontbranding of te arm mengsel schakelt de regeleenheid over op benzine.
De installatie werd boven en achter de achteras geplaatst. Dat heeft geen meetbare invloed op de wegligging. De Astra is nog steeds netjes onderstuurd, al kan je dat door bruusk gas te lossen in de bochten laten omslaan naar overstuur. De wagen is steeds voorspelbaar in zijn reacties.
