De Astra’s zijn verkrijgbaar als Comfort, Selection, Elegance of Sport. Onze Elegance krijgt een goede basisuitrusting die verrijkt wordt met de aangename en goed steunende lederen sportzetels. Dankzij voldoende afstellingsmogelijkheden van de zetels en het stuur (hoogte en diepte) kom je snel tot een goede rijhouding. Op de 4,11 meter lengte behoort het plaatsaanbod tot de middelmaat. Achteraan hebben de passagiers op het eerste zicht geen klagen, maar Opel creëerde hier ruimte door de zitting van de bank behoorlijk schuin op te stellen. Daardoor ontstaat voldoende plaats voor de knieën, die je in feite intrekt, maar tijdens langere ritten zorgt dat voor extra belasting van de onderbuik en onderrug.

De wielen gebruiken graag de nuttige veerweg, maar door de klein uitgevallen dynamische veerweg lijkt de in oorsprong zachte ophanging op z’n Duits behoorlijk hard. Toch is deze stugheid van die aard dat je er makkelijk aan went. De dempers houden koetswerkbewegingen vrij goed in toom, maar occasioneel maakt het geheel een foutje. Dat zorgt dan voor pompbeweging die niet uitzonderlijk gepaard gaan met het (bruuske) inveren tot op de stoppen. Het geheel geeft -mede dankzij een zeer leuk bekrachtigd en goed in de hand liggend stuurtje- wel een uitstekend stuurgevoel. De motor is tijdens het rijden bijna altijd hoorbaar in het interieur, maar zijn aangename klank doet dat deels vergeten. Bij hogere snelheden domineert, ondanks de uitstekende Cx-waarde, vooral windgeruis dat grotendeels rond de spiegels ontstaat. Op slechte wegen daarentegen zijn het de rolgeluiden die het interieur doorkruisen. Een normaal gesprek voeren blijft echter steeds mogelijk zonder dat je je stem moet verheffen.