In vergelijking met de buitenzijde is het interieur traditioneel vormgeven. Al zoekt het model in overeenkomst met de laatste trends wat meer ruimte in de hoogte, het gaat daarin niet zo ver als pakweg de Peugeot 307. Het gevoel in het interieur blijft dat van een echte berline. De positionering van de verschillende instrumenten is traditioneel, met discrete designknipoogjes en enkele leuke vondsten. Voor de bestuurder zitten twee duidelijk afleesbare traditionele ronde wijzerplaten met oranje verlichting en rode wijzers. De bediening voor de radio, GPS en de verluchting zit centraal in de middenconsole met een schermpje in het midden van het dashboard bovenaan. Alle hendeltjes en knoppen staan waar je ze verwacht, hebben een duidelijke vormgeving en voelen degelijk aan. Dankzij een diepte- en hoogteverstelling op het stuurwiel en een niet echt noodzakelijke hoogteverstelling van de bestuurderszetel moet je je binnen de kortste keren in je sas voelen achter het stuurtje van de Mégane. Vanaf het eerste ogenblik geven de voorzetels een comfortabele indruk, met voldoende steun op de onderrug en in de flanken (waardoor vermoeidheid tijdens langere ritten efficiënt bestreden wordt), doch zonder dat er sprake is van overdreven voelbare steunkussens of een harde zetelvulling. Vooraan is er in elke richting voldoende ruimte. Achteraan kan je in de breedte drie inzittenden kwijt. Ook volwassenen zullen er voldoende hoofdruimte hebben, maar wie wat langer is dan pakweg 1,70m zou aan de knieën plaatsgebrek kunnen krijgen. Omdat de dakconstructie aan de kanten vrij bol is, en de bovenrand van de achterruit afloopt moet je even opletten om tijdens het in- of uitstappen je hoofd niet te stoten. De zithouding achteraan is met een betrekkelijk hoog zitvlak en een rechte rugleuning het best vergelijkbaar met die op een stoel.
Opbergvakjes zijn er met hopen; er is een handschoenkastje, je kan materiaal kwijt in de deuren, in de armsteunen voor- en achteraan, in zakken aan de rugleuning van de voorzetels en zelf in opbergvakken onder vloer zoals bij menig monovolume. De afwijkende vormgeving van de handrem, gelijkaardig aan die van een gashendel op een vliegtuig, vinden we een schot in de roos want eigenlijk is de bediening veel eenvoudiger dan bij een klassiek systeem. Door de grotere handgreep kan je makkelijker kracht zetten en is de handrem dus met veel minder inspanning op te trekken of uit te zetten. Het occasionele geworstel met de klassieke hefboom behoort hier dus tot het verleden.
De koffer is 330l groot. Dankzij een zeer regelmatig design zonder veel hoeken en een tamelijk lage drempelhoogte is die eenvoudig belaadbaar. Het uitstekende design knabbelt wel wat aan het praktische laadvermogen want het ruitenwissermechanisme van de achterruitwisser vormt een bult aan de binnenzijde. De achterbank is in ongelijke 60/40 neerklapbaar voor een totale laadruimte van 1190l. Spijtig genoeg is de verkregen laadvloer niet geheel vlak.
