De drijvende kracht achter deze nieuwe Land Cruiser is de gekende 3.0 D-4D direct ingespoten common-rail diesel. Die werd zo goed als ongewijzigd uit de vorige versie overgenomen. De viercilinder ontwikkeld 163pk bij 3.400t/min. en een koppel van 343Nm dat tussen 1.600 en 3.200t/min. constant blijft. Hoewel deze 4x4 dik 2 ton op de weegschaal zet, moet een top van 170km/u mogelijk zijn. De acceleratie naar 100km/u neemt net geen 13sec in beslag. Daarmee zijn de cijfers een goede weerspiegeling van de realiteit want de Land Cruiser is in de eerste plaats vlot, niet snel. De combinatie met de motor werkt op papier beter dan in realiteit. Zoals het past is er trekkracht op overschot, maar de motor toont zich wat minder soepel, ruiger, dan we hadden gewild. Ook het motorgeluid ondervindt met name bij een koudstart nog te weinig hinder bij het binnendringen van het interieur, ondanks nieuwe schokabsorberende steunpunten en een beter geïsoleerd tussenschot. De handgeschakelde vijfbak is eveneens uit de vorige versie overgenomen, met lichte wijzigingen, om de schakelovergangen wat soepeler te maken. Schakelen gebeurt soepel, met een licht mechanisch gevoel zoals meestal bij dit type wagens.

Het wegcontact staat op rekening van een systeem met dubbele wishbones vooraan en een vierlink-systeem op de achteras. De VIP-uitvoering heeft een instelbare luchtvering, maar enkel op de achteras. Desondanks levert het systeem een opmerkelijke bijdrage tot het rijcomfort. De instelbare afstelling is ook in de meest sportieve modus nog uiterst comfortabel en ook op het terrein slaagt het systeem erin de koetswerkbewegingen te beperken. Door gebruik te maken van de luchtophanging kan ook de vrije hoogte wat worden aangepast; omlaag om te lossen en omhoog voor het zwaardere terreinwerk. Het systeem moet ook helpen de rolneigingen van de koets te beperken, al hebben we kunnen constateren dat die in beladen toestand nog steeds zeer nadrukkelijk kunnen zijn. Op het vlak van wegligging zit de voornaamste verbetering in de toepassing van een permanente vierwielaandrijving, eerder dan een achterwielaandrijving. Daardoor is het weggedrag neutraler en zal de grote terreinwagen niet snel de achterzijde naar buiten zetten, zoals anders in slechte omstandigheden kan voorkomen. VDC, Vehicle Dynamics Control, komt tussenbeide als misloopt. Het systeem heeft wel de neiging om het gevaarte eerder resoluut rechtdoor te sturen. Een iets minder paniekerige afstelling zouden we kunnen appreciëren.

Voor de terreinliefhebbers is van belang dat de Land Cruiser over een zelfsperrend limited-slip middendifferentieel beschikt en vanzelfsprekend is ook een reductiebak aanwezig. Verder bulkt het van de snufjes die, middels de sensoren van het ABS-systeem en de remmen tal van eerder penibele situaties weten te overwinnen. We hebben het onder meer over Hill Start Control en Donwhill Traveling Control en een tractiecontrole die het type ondergrond herkent. De D-4D heeft een bodemvrijheid van exact 20cm, een overrijhoek van 19°, vertrekhoek van 26° en kan hellingen beklimmen die tot 42° steil zijn. De doorwaadbare diepte bedraagt 70cm. Vanzelfsprekend hebben we de terreincapaciteiten getest, maar de wegbanden van de testwagen en het ontbreken van het -helaas- optionele blokkeerbare achterdifferentieel speelden ons parten, de elektronische hulpmiddeltjes ten spijt.