Onder de kap van onze testwagen ligt een 2.0l TDI-dieselmotor. Die is afgeleid van de gekende 1.9TDI, maar onderging tal van verbeteringen. De toename in cilinderinhoud is te wijten aan een wat grotere boring en vooral een nieuw ontworpen cilinderkop met vier kleppen. Om de inspuittechnologie met pompverstuivers te handhaven dienden die aangepast te worden aan de nieuwe cilinderkop. Ze werden compacter en er werden maatregelen genomen om het inspuitgeluid af te doen nemen. De wat romigere klank van deze anders zo knorrige diesel is dus niet enkel te danken aan een verbeterde geluidsisolatie. In normale omstandigheden ontwikkelt de krachtbron 140pk bij 4.000t/min, maar om fiscale redenen werd dat voor België teruggebracht op 136pk. Het verschil is te klein om voelen, zeker daar het magistrale koppel van 320Nm tussen 1.750 en 2.500t/min onveranderd bleef. Gekoppeld aan een zesversnellingsbak volstaat dat om de 1205kg zware A3 in 9,6sec van stilstand naar 100km/u te laten versnellen. De topsnelheid bedraagt 205km/u. De voorwielaangedreven A3 toont zich in de praktijk steeds gretig, op het kantje van het brutale af wat hem toch nog steeds de karaktertrekjes geeft van de gekende viercilinder TDI’s. Het gemak waarmee de motor oppikt bij lage toerentallen is indrukwekkend. Leuk om weten is ook dat de krachtbron voldoet aan de Euro 4-norm en voldoende heeft aan een verbruiksgemiddelde van 5,5l/100km. Ook als je wat sportiever rijdt zal het verbruik binnen de perken blijven en dat kan niet van elke andere (common-rail) diesel gezegd worden.
Het weggedrag was zonder twijfel het slechtste punt van z’n voorganger, ongeacht welk merk het platform gebruikte. De Golfjes, A3s en Leons op deze wereld hebben als je het ons vraagt allemaal last van een inefficiënte ophanging, te zachte demping en een te onderstuurd karakter. Het probleem was gekend, maar noch VW, noch Audi hebben tijdens de laatste productcyclus de moeite gedaan om naar een alternatieve afstelling te zoeken. Het nieuwe platform zou een structurele oplossing bieden en zowel de Golf V als de A3 een toppositie geven binnen het segment. Vooraan opteerde men voor een evolutie van het McPhersonsysteem met een hulponderstel en achteraan werd geopteerd voor een onafhankelijke ophanging met vier armen per wiel. Een stabilisatorstang beperkt de schommelbewegingen van de koets.
De nieuwe afstelling weet ons, een beetje tot onze eigen verbazing, vanaf de eerste kilometer te overtuigen. Het weggedrag is neutraal en pas op de limiet onderstuurd en de schokken worden nagenoeg perfect afgevlakt. In de bochten bijt de A3 zich in het asfalt vast zonder ooit te gaan springen, deinen of pompen, ook niet op een slecht wegdek. Het gevoel doet ons nog het meeste denken aan dat van de BMW 3-reeks en dat is een behoorlijk compliment. Als we daar nog de uitstekende remmen (schijven rondom) en de communicatieve snelheidsafhankelijke elektromechanische stuurbekrachtiging bij optellen dan moeten we wel concluderen dat Audi zijn ambitieuze doelstellingen heeft waargemaakt.
