Het interieur vonden we al gerieflijk, maar het gaat er ook op dit punt nog op vooruit. In de middenconsole vinden we een afsluitbaar bergvakje, er zijn twee bekerhouders en een verwijderbare asbak die ook kunnen afgeschermd worden. Wat verder op de middentunnel is er nog een bekerhouder, in de deuren kan je drank kwijt en ook de achterste inzittenden hebben plaats om een blikje te zetten. De zetels krijgen een modernere bekleding maar behouden hun uitstekende ondersteunende kwaliteiten. Een goede zithouding is snel gevonden, ook al is het stuur (voortaan voorzien van drie in plaats van twee spaken) nog steeds enkel in de hoogte instelbaar. Het instrumentenbordje werd vervangen door een exemplaar met permanente witte verlichting en ronde wijzerplaten in met een aluminiumkleurige afwerking. Dat oogt moderner en volgt de nieuwe hogere kwaliteitsstandaard van het interieur.
Vooraan heb je meer dan voldoende ruimte, maar achteraan is het te krap voor drie volwassenen. Er is wel voldoende ruimte Őnet- voor twee personen maar dat komt omdat de achterbank echt wel ver naar achter staat. De kofferruimte is dan ook verwaarloosbaar (256l, maar voornamelijk in de hoogte). De weekendboodschappen gaan misschien nog, reizen wordt moeilijk. Je zal dan beroep moeten doen op de in twee gelijke delen neerklapbare achterbank die de ruimte tot maximaal 636l vergroot. Voor de instap naar achteren is enige lenigheid vereist; het schuifmechanisme van de passagierszetel creëert niet meteen een grote opening en aan de bestuurderszijde is er niet eens een geheugenfunctie waardoor je de zetel telkens weer moet instellen.
