We konden ons amper voorstellen wat Subaru nog aan de rijeigenschappen van de WRX zou kunnen verbeteren en toch werden een aantal wijzigingen doorgevoerd. Er werd gezorgd voor een verbeterde ademhaling van de motor. Dat resulteert in een verbeterde respons op de bewegingen van het gaspedaal en een lichte daling (enkele procenten) van het brandstofverbruik. Bovendien heeft de voorin gemonteerde 2-liter boxermotor wat meer vermogen gekregen; voortaan heb je 225 paarden onder je rechtervoet zitten. Bij 5.600t/min. kan je die allemaal loslaten. Het koppel piekt bij 4.000t/min op 300Nm. De aangepaste afstelling van de ophanging moeten voor een verbeterde handelbaarheid zorgen. Het verschil, zowel in vermogen als in afstelling, is zo goed als onvoelbaar. Als we dan toch iets moeten concluderen, dan is het waarschijnlijk dat de WRX een tikkeltje beschaafder is geworden. Beter rijdbaar in normale, rustige omstandigheden en wat makkelijker om in snelle bochten de wagen met de gas tussen onder- en overstuur in te houden, maar aan de basis veranderde niets. Deze Impreza blijft nog steeds zeer lang neutraal, om dan op de limiet toch te gaan ondersturen. Wil je overstuur dan kan je dat eenvoudigweg verkrijgen door even van de gas af te gaan.

De vermogenswinst heeft geen invloed gehad op de topsnelheid. Die bedraagt nog steeds 230km/u. Het cijfermateriaal voor de sprint van 0 naar 100km/u vertoont een vooruitgang van 0,3sec; van 6,2 naar 5,9sec en dat is dan weer nogal veel voor maar 7pk’tjes. De handgeschakelde vijfbak schakelt droog en mechanisch en de kabelbediening verdraagt vooral in de lage versnellingen geen bruuske schakelbewegingen. Subaru geeft een gemiddeld verbruik op van 7,1l/100km. Dat lijkt ons wat te optimistisch te zijn, al hebben we over een testverbruik van 13,8l/100km niet te klagen. Dat is overigens 0,3l minder dan bij een vorige test en we zijn ook deze keer niet omzichtig met het gaspedaal omgesprongen. Stoppen doet de Impreza bijna even indrukwekkend als accelereren, met geventileerde schijven rondom. Als je die zwaar belast gaat het pedaalgevoel merkbaar achteruit, zonder echt gevolgen te hebben voor de vertraging. Het stuurtje mocht wat ons betreft een maatje kleiner zijn. Voor het overige over de besturing, en de feedback in het algemeen, niets dan lof. De bekrachtiging is relatief zwaar, zoals dat hoort bij dit type wagens, en geeft je een duidelijk idee van wat de voorwielen doen. Via de Recaro’s voedt de vierwielaandrijving de gegevens bijna recht je ruggengraat in en kan je het minste gripverlies voelen, lokaliseren en gepast corrigeren.