In het hele interieur is geen onedel onderdeel te vinden. De indeling van het mooi gewelfde dashboard en de middenconsole is logisch en vereist nauwelijks gewenning. Over de elektrisch verstelbare zetels zijn we niet heel erg enthousiast. Hoewel de ervaring ervan grotendeels afhankelijk is van de bouw van wie er in gaat zitten, hadden we in tegenstelling tot eerder geteste concurrenten moeite om een perfecte rijhouding te vinden. De positie van het zitvlak is net te hoog en de ondersteuning ter hoogte van de schouders kon beter. Een uitgebreide aanpasbaarheid van de lendensteun, de lengte van het zitvlak en een hoogte- en diepteverstelling van het uitstekend in de hand liggende stuurwiel konden dus niet verhinderen dat we ons na een week van proberen en instellen nog niet voor de volle 100% goed voelden in het zitmeubilair van de S.
De zee van ruimte voor de achterpassagiers wordt aangevuld met (beperkt) verstelbare buitenste zitplaatsen. Je kan daardoor zelf kiezen voor een normale zithouding met de rugleuning rechtop of een wat meer onderuit geschoven positie die ideaal is om te relaxen. Op de zetels op de achterbank hebben we geen aanmerkingen, die zijn uitstekend. Het spreekt voor zich dat de plaatsaanbod in alle richtingen, inclusief de hoogte, als riant kan bestempeld worden. Het comfort, dat in niet geringe mate te danken is aan de prima dempende eigenschappen van de AIRmatic pneumatische ophanging, maakt de S bijzonder geschikt als kilometervreter, maar da’s niet echt een verassing. Of je daarbij plaats neemt achteraan, en je laat rijden, of zelf de plaats achter het stuur opeist maakt weinig verschil uit. Een kofferruimte van 500l moet overigens voldoende zijn voor de reisbagage van een modaal gezin. De doorlaadmogelijkheden zijn beperkt. Mercedes mag wel de automatische sluiting van de kofferklep -een optie- nog verbeteren, want het systeem is lawaaiig -de achterklep slaat echt dicht in plaats van zacht te worden dicht getrokken- en onvoldoende beveiligd (tegen kindervingertjes bijv.).