Het interieur is geheel geënt op dat van de C3, met wat verschillen links en rechts. Plastic is het overheersende materiaal en hoewel dat op het vlak van waterbestendigheid ongetwijfeld voordelen heeft, hadden we toch graag een draadje stof gezien in de deurpanelen. Het leuke design, met o.a. een zilverkleurige stang die over de hele lengte van het passagierscompartiment houvast biedt, is onvoldoende om het geheel er niet meer goedkoop uit te laten zien. Het dashboard is identiek aan dat van de C3. Het is compact, maar het digitale instrumentenbord is duidelijk. Alleen de analoge toerenteller (een dunne rand bovenaan), mocht wat duidelijker.

De modernistische detaillering alom (binnen en buiten) wordt in het interieur gecomplementeerd met een sobere vormgeving van het zitmeubilair en het gebruik van zilverkleurige stoffen en honingraatmotiefjes. De zetels bieden echter ook een uitstekende mix tussen zitcomfort en zijdelingse steun. Je kan dankzij de hoogte- en diepteverstelling van het stuurwiel zonder problemen een geschikte rijhouding vinden en het ruimteaanbod is, gezien het concept en de beperkte buitenafmetingen (3,93m lengte, 1,70 breedte en 1,56m hoogte; 3cm meer dan de C3) opvallend. Vooraan is dat vanzelfsprekend, maar achteraan kan je zonder problemen kinderen laten plaatsnemen en als de inzittenden vooraan niet op elke beschikbare millimeter ruimte staan, moet dat ook lukken met volwassenen. Problematisch zal de hoofdruimte niet worden, want die is zelfs met het dak dicht groter dan bij menig uit de kluiten gewassen berline.

De koffer is een beetje het slachtoffer van de vele gezichten van de Pluriël. Een inhoud van 266l is acceptabel, maar die kan teruglopen tot 137l en dat is zelfs te krap voor het A-segment. De achterbank laat zich wel vlot neerklappen en je kan natuurlijk (zoals bij de 2PK) ook nog het dak openen en tafels en stoelen beginnen verhuizen...