De CLK en de bijhorende dakloze versie werden in 2002 na een loopbaan van amper vijf jaar afgelost en na nauwelijks een jaar (of twee voor de Coupé) wordt het model alweer onder handen genomen. Aan het uiterlijk wijzigde echter niets, maar het interieur kreeg een boordplank in een nieuw materiaal dat er nog beter uitziet. Tegelijk werden de bedieningsknoppen voor de airco en de navigatiesystemen vervangen door modernere exemplaren. Met de basismotor, een 1.8l compressor met typeaanduiding 200, komt deze vierzitter niet echt dynamisch uit de hoek, maar de motor past perfect bij het rustige en gesofisticeerde karakter van deze cabriolet. Kleine, maar voelbare aanpassingen aan de ophanging en de stuurinrichting zorgen voortaan wel voor een groter gevoel van betrokkenheid en dat zal de sportiever ingestelde bestuurder zeker appreciëren.

Het interieur is ruim en comfortabel, al zijn de nauw zittende stoeltjes met uitgesproken zijdelingse steun een indicatie dat Mercedes het model ook aanbiedt met motoren die tot heel wat meer in staat zijn. De vormgeving is klassiek, zoals we het van Mercedes gewend zijn, maar dat weerhield de ingenieurs er niet van de luchtwervelingen naar hun hand te zetten. Daardoor heeft het model met de kap dicht een Cx van 0,30 die de meeste berlines niet zou misstaan, maar -belangrijker- blijft ook het interieur als je de volautomatische kap in de koffer hebt laten verdwijnen zeer lang tochtvrij. In zo’n mate zelfs dat een windscherm ons bij legale snelheden overbodig lijkt. Dat aspect in combinatie met het rustige, serene karakter maakt dit tot één van de meest aangename cabrio’s die we al konden rijden. We zouden er bijna het prijskaartje bij vergetenij