Daihatsu steekt heel wat technologie in haar kleine motoren. Zo heeft deze driecilindermotor met 989cc vier kleppen per cilinder, dubbele bovenliggende nokkenassen en zelfs variabele kleppentiming. Op die manier worden 58pk’s uit het blok gepuurd bij 6.000t/min. Het maximumkoppel van 91Nm komt vrij bij 4.000t/min. Omdat de Cuore zelfs in vijfdeurs uitvoering maar 740kg weegt is dat voldoende voor verassend vlotte prestaties. Je kan naar 100km/u in 12,2sec en de topsnelheid bedraagt 160km/u. Waarden waarmee Daihatsu zowat alle concurrenten met een vergelijkbare motor aftroeft. Gekoppeld aan een voldoende vlot schakelende vijfbak en een lichte elektrische bekrachtiging van het stuurwiel ontpopt de Cuore zich dan ook tot een verassend vinnige stadswagen. De draaicirkel bedraagt 9m dus je kan zonder problemen het kleinste parkeerplaatsje in. De constructeur beloofd bij dat alles een gemiddeld verbruik van 4,6l/100km. Niet onmogelijk denken we omdat ons testverbruik slechts 6l/100km bedroeg en we de Cuore regelmatig eens op de staart getrapt hebben. De motor voelt zich het best wat hoger in de toeren, wat bovenstaand cijfermateriaal bevestigd. Bij het rijden in de stad, liefst met een gezapige rijstijl, blijft het geluidsniveau binnen beperkt. Je hoort alles wat onder de kap gebeurt, inclusief koppelacties, maar het stoort amper. Bij hogere snelheden leidt het ontbreken van (dure en zware) geluidsisolatie tot een vermoeiend geluidsniveau, zonder dat je kan stellen dat Daihatsu ondermaats scoort want je hebt het over een vast gegeven in deze klasse.
De ophanging bestaat vooraan uit een McPherson systeem met helicoïdaalveren. Achteraan zit een semi-onafhankelijk systeem met veren van hetzelfde type en een torsieas. Het systeem is eenvoudig, maar laat nooit echt steken vallen. Het comfort is van een aanvaardbaar niveau, mede dankzij een ruime veerweg en een soepele demping zonder pompneigingen. De Cuore stevende voor de rijeigenschappen regelrecht op een bovengemiddelde appreciatiescore af, ware het niet dat de bandjes roet in het eten kwamen strooien. Standaard worden 145/80 R12 rubbers gemonteerd, maar ook de iets bredere 155/65 R13 bandenset op het lichtmetaal van onze testwagen wist niet te overtuigen. De banden van fabrikant Yokohama scoren ondermaats wat grip betreft. Het was de enige reden waarom je met de Cuore in de bochten steevast van het gas af moest. Bij autostradesnelheden in slechte (lees: natte) omstandigheden voelde het geheel zelfs dubbelzinnig en onbetrouwbaar aan ondanks een voorspelbaar onderstuurd weggedrag. Iets om rekening mee te houden. Een echte invloed op het remgedrag hadden de banden dan weer niet want met schijven vooraan en trommels achteraan is dat feilloos. Gewoon achteloos het rempedaal in de vloer trappen voor een noodstop brengt niet veel op want de Cuore heeft geen ABS, maar als je de kracht opbouwt zijn de wielen (en -verassend- dus ook de bandjes) in staat om de Cuore uitzonderlijk snel tot stilstand te brengen. ABS had tot de standaarduitrusting mogen behoren, maar voor het overige verdient het systeem een pluim.
