Echt onder de indruk waren we van het weggedrag. VW is erin geslaagd dat, door middel van McPherson veerpoten vooraan en een meer traditionele achteras, beschaafd en voorspelbaar te houden. De koets helt behoorlijk in de bochten, ondanks antirolstangen voor- en achteraan, maar eigenlijk hebben we het voornaamste verschil met een personenwagen daarmee gehad. Het weggedrag is onderstuurd. Onvoorwaardelijk, maar progressief en met een gripgrens die echt ver ligt. De Multivan slikt de input van het hydraulisch bekrachtigde stuurtje altijd zonder morren, zelfs als je meer vraagt dan eigenlijk mogelijk is. ESP is behalve op de topversies niet aanwezig, maar de achteras lijkt aan de baan gelijmd. Ook met de tractiecontrole uitgeschakeld, blijven de gevolgen steeds beperkt tot een spinnend wiel aan de binnenkant van de bocht. Gas lossen, remmenij het gevaarte is niet uit zijn lood te slaan. Eens te meer spijtig dat dit niet gepaard gaat met een wat betere demping. Het remsysteem bestaat uit vier geventileerde schijven rondom. Vooraan hebben die een diameter van 308mm, achteraan zijn ze 294mm groot. Dat lijkt ruim bemeten, maar echt bijten doet het systeem niet. Het is uithoudend en zorgt voor een afdoende vertraging, zonder de norm te zetten. Hoewel we tijdens onze testkilometers de motor behoorlijk hebben laten zwoegen, de Multivan niet bepaald een pluimgewicht is en de koets behoorlijk wat lucht moet verzetten, hadden we ons aan een uitgesproken hoog gebruikscijfer verwacht. Dat hebben we niet gekregen; met een gemiddelde van 9,8l voor de gemengde cyclus. VW zelf geeft 8,7l/100km op. Alles in beschouwing genomen voorwaar geen hoog cijfer dat ons bovendien perfect haalbaar lijkt.
Volkswagen Multivan 2.5TDi Rijgedrag
VW plaatst de 2460cc vijfcilinder dieselmotor dwars onder de motorkap (waaronder eigenlijk niets te zien is) 15° naar voren gekanteld ter hoogte van de voeten van de bestuurder. Die krachtbron ontwikkelt 130pk bij 3.500t/min en een aantrekkelijk koppel van 340Nm bij 2.000t/min. In combinatie met een opvallend prettig schakelende, duidelijk afgelijnde zesbak is dat voldoende voor een topsnelheid van 168km/u en een acceleratietijd van 0 naar 100km/u in 15,3sec. Dat laatste is een tijd die vergelijkbaar is met die van een stadswagentje en dat is -zeker omdat het hier niet om een topmotor gaat- vlot. Zo vlot zelf dat de meeste medeweggebruikers zichtbaar verbaasd zijn als het volledige vermogen, met name bij de voor een diesel gunstige tussenacceleraties, wordt aangesproken. Positief want alleen dat betekent al dat je met de Multivan zonder pijnlijke beperkingen kan deelnemen aan het verkeer. Dat was ooit anders. De zesbak is ten dele verantwoordelijk voor die vlotte hernemingen en heeft een lange eindoverbrenging om tijdens grote verplaatsingen het verbruik en het geluidsniveau, dat meevalt zodra de diesel op bedrijfstemperatuur is, te beperken. Minpuntje daar is dat je omwille van de twee eerste korte verhoudingen bij stadsverkeer soms meer moet schakelen dan je lief is. Maar het is ook niet onbelangrijk dat de Multivan, met de dieselmotor goed voor dik 2.200kg, ook met 800kg aan boord én een geremde sleep van 3 ton nog in beweging geraakt.