Het eerste wat opvalt als we plaatsnemen in het interieur is het uitzonderlijke zicht naar buiten toe. De ingewerkte V-vorm in de motorkap en de duidelijke zichtbare wielkast geven je, nog voor je naar de rest van het interieur gekeken hebt, de indruk in iets ‘aparts’ te zitten. Een indruk die Mazda wist door te trekken, zonder dat het daarom maniakkaal werd. De wijzerplaat bestaat uit drie ronde klokken. Daarin vinden we zaken als de koelwatertemperatuur, het brandstofpeil en de oliedruk. Centraal staat een grote analoge toerenteller, die meteen duidelijk maakt dat je hier in een sportwagen zit. De snelheidsmeter is digitaal en werd in hetzelfde klokje ingewerkt. Leuk, al verkiezen we de afleesbaarheid van een analoge teller. Het instrumentenbord kreeg een witte achtergrondverlichting en metaalkleurige ringen. Als je de lichten aansteekt, worden de wijzerplaten subtiel blauw en de letters rood verlicht. Alsof ze bij Mazda niet konden kiezenij

De beschikbare ruimte vooraan is uitstekend en de zithouding, de ergonomie en de sportzetels kunnen met dezelfde term omschreven worden. Het interieur is doorspekt van leuke details, zoals de vormgeving van de verluchtingsroosters, het openklappende schermpje voor het GPS-systeem, de antislip ribbels in de rand van de zetelbekleding en ook hier een aantal verwijzingen naar de vorm van de motor. Zo is de versnellingspook (afgerond) driehoekig en komt dezelfde vorm nogmaals terug in de geïntegreerde hoofdsteunen. Dat de ruimte vooraan als adequaat mag bestempeld worden, is logisch. Achteraan hebben sportieve bolides een kwalijke reputatie op dit vlak. Doorgaans zijn de zitplaatsen achteraan enkel geschikt voor kinderen, als extra bagageruimte of zijn er helemaal geen zitplaatsen. Mazda doorbreekt het stramien. De zetels achteraan zitten niet alleen uitstekend, er is ook meer dan voldoende ruimte. Je kan er gerust volwassenen van meer dan 1,70m laten plaatsnemen zonder dat die opgeplooid zitten of met hun knieën overal tegenaan botsen. Een heel erg goed overzicht achteraan heb je niet, omwille van de dakstijlen de raamomlijsting en de brede integraalzetels vooraan. Om dezelfde reden valt het zicht rondom eigenlijk sowieso wat tegen, maar deze RX-8 biedt er zo veel voor in de plaats dat we dat door de vingers zien. Iets moeilijker hebben we het met de materiaalkeuze, want plastic is nog steeds het domineerde materiaal, ook al is dat van hoge kwaliteit en vaak in trendy zilvertintjes gespoten.

Wie in het bruikbare handschoenkastje, de deuren en de ook achteraan doorlopende middentunnel niet voldoende bergruimte vind, kan zijn materiaal nog in de koffer kwijt. Een echte koffer, met een inhoud van 292l. De belaadbaarheid is niet optimaal omwille van de smalle doorlaadopening, maar ook hier geldt dat Mazda meer biedt dan zowat elke denkbare concurrent.