Al van bij het instappen valt op dat de Viano een lagere zitpositie heeft dan de meeste directe concurrenten. Dat komt de toegankelijkheid ten goede omdat je wat minder aan boord moet klimmen. Mercedes heeft getracht het interieur een luxueuze uitstraling te geven door gebruik te maken van houtaccenten, en leder. Met iets meer aandacht voor de gebruikte plastics, de afwerking en het instrumentenpaneel was dat waarschijnlijk nog gelukt, maar het is duidelijk zichtbaar dat de meeste elementen gedeeld worden met de functionele variant en dat is spijtig. De kwaliteit van het leder is wel helemaal tiptop en na wat zoeken met de positie van het stuurtje en de voorzetel is ook de zithouding optimaal. Erg aangenaam vinden we de stoelen niet, omdat Mercedes ze erg hard gemaakt heeft. Het zijn zonder twijfel de minst dempende stoelen die we ooit onder ons zitvlak kregen en het heeft dagen geduurd eer we eraan gewend waren. Het zitmeubilair achteraan is trouwens van hetzelfde laken een broek.

De Viano heeft met z’n concurrenten gemeen dat je bij de configuratie met verschillende zetels kan kiezen hoe je ze opstelt; in de rijrichting of een salonopstelling. De zetels laten zich dichtklappen of helemaal verwijderen, maar dat is omslachtig en belastend omdat je de zetels niet meteen als vederlicht kan bestempelen. Gelukkig kan je ze gewoon verschuiven om meer ruimte te maken voor bagage. Als je ze wil omdraaien, moet je ze echter helemaal losmaken en tillen. Daarvoor zijn betere oplossingen, zoals een draaiende voet. Met plaats voor zes bedraagt de kofferruimte nog een zeer bruikbare 430l. Met riant plaats voor vier bedraagt dat al 930l en natuurlijk kan je ook gewoon alle zetels thuislaten. Dan beschik je in feite over een bestelwagen.

Recentelijk spraken we nog bij de test van de VW Multivan onze teleurstelling uit over het ontbreken van een -al dan niet optionele- luchtophanging. Die is bij deze Ambiente standaard en dat is een troef, of zou dat toch moeten zijn. Het systeem vereenvoudigd in elk geval het laden van grote en zware objecten. De hoogte van de achteras is immers door middel van knopjes tegen de D-stijl instelbaar op een lage en hoge positie naast de normale rijhoogte. De luchtvering beperkt ook het hellen van de koets in de bochten, zonder het volledig te elimineren. Van de demping zelf hadden we meer verwacht. Met uitzondering van kleine oneffenheden reageert het systeem immers heel droog. Lang niet zo comfortabel als had gemogen, waardoor het voornaamste voordeel verwatert.