De grotendeels in Antwerpen gebouwde Astra is klaar om de strijd aan te gaan in het zwaar bevochten C-segment. De inzet is hoog, maar de kaarten liggen goed nu de nieuwe VW Golf, nog altijd één van de belangrijkste concurrenten, maar moeilijk uit de startblokken komt. Opel, dat nog volop bezig is met de modernisering van het gamma, breekt met de lijn van de vorige Astra en komt fris en sportief, doch niet helemaal onherkenbaar, voor de dag. In lijn met de huidige trend wordt het model groter en hoger. Meer binnenruimte is daarvan het gevolg. Toch zet de Astra niet meteen een nieuwe norm binnen het segment. Vooral de voetruimte achteraan is krap. Opel boekt wel aanzienlijk veel winst wat materiaalkeuze, uitstraling en afwerking betreft.

De 1.7CDTI motor is niet meer van de jongste, maar de gevolgen daarvan blijven dankzij een goede demping van het geluid en de trillingen, beperkt. Om vlot te rijden moet het pookje regelmatig aangesproken worden, maar echt storend vinden we dat niet. De bodemplaat en het onderstel zijn technisch minder geavanceerd dan dat van vele concurrenten (waaronder de Golf). Een echt minpunt hoeft dat niet te zijn, want de Astra laat zich omschrijven als uitgesproken comfortabel en voorspelbaar. De gripgrens ligt ver en de vijfdeurs laat zich dan ook dynamisch sturen. Opel had dus veel aandacht voor de afstelling en heeft uitstekend werk geleverd. Het model is niet de meest economische keuze uit het segment, maar biedt bovengemiddeld veel rijplezier. De comfortuitrusting is compleet en op een enkel hiaat na (de derde hoofdsteun achteraan) kan van de veiligheidsvoorzieningen hetzelfde gezegd worden.