De toegenomen lengte zorgt voor de eerste twee zitrijen niet voor een toename van het plaatsaanbod. De been- en hoofdruimte blijven identiek en is meer dan voldoende. Renault heeft er bovendien alles aan gedaan om van de Scénic een praktische auto te maken. Dat zie je onder meer aan de opstelling van de versnellingspook, tegen het dashboard, zodat de vloer vrij blijft. Er zijn bovendien zo veel opbergvakjes dat je ongetwijfeld jaren later nog leuke ontdekkingen doet. Zo kan je onder meer spullen kwijt in een opvallend ruim en gekoeld handschoenkastje, in laden onder de voorzetels, in vloerkoffers, onder de armsteunen en verder op alle traditionele locaties. Tussen de voorzetels zit een grote koffer, goed voor een inhoud van 17l, die bovendien verschuifbaar is. De passagiers op de tweede zetelrij hebben de beschikking over vliegtuigtafeltjes die tegen de rug van de voorzetels gemonteerd zijn. Leuk, maar dat is natuurlijk al lang geen uitzondering meer. De drie zitplaatsen achteraan zijn individueel verschuifbaar. Dat is handig als de kofferruimte eens wat groter moet zijn, of om inzittenden op de derde zetelrij plaats te laten nemen. Die bestaat uit twee individuele zetels die door middel van een slim systeem zonder al te veel moeite uit de vloer te klappen zijn. De zit ervan is behoorlijk in orde, maar het comfort ervan mag niet overschat worden. Het blijven zitjes voor kinderen want de voet- en beenruimte is in het beste geval krap te noemen. Ook de toegang is verre van eenvoudig en opklapmechanisme van de derde zetelrij, dat toegang moet geven tot de extra zitplaatsen, nukkig. Monovolumes met een vlotte toegang tot de extra zitplaatsen bestaan nu eenmaal niet.

In een normale configuratie (met 5 zitplaatsen) is de bagageruimte van de Grand Scénic een forse 550l groot. Met de achterbank neergeklapt loopt die op tot maximaal 2240l. Het minimum bedraagt 200l met alle zitplaatsen in gebruik.

De voorzetels bieden een aangename mix tussen zitcomfort en zijdelingse steun, met een uitgesproken overwicht van het eerste element omdat een monovolume toch geen scheurijzer is. In lijn met de traditie bij Renault kreeg het dashboard een layout met centraal opgestelde, digitale meters. Daarvan vinden we de toerenteller nog steeds te klein, maar voor het overige is de vormgeving uitstekend. Wat ergonomie betreft, kan Renault volgens ons nog wel enkele aanpassingen doorvoeren. Zo vinden we de opstelling van het stuurwiel toch net te horizontaal en hebben we het nog steeds niet voor de kleine hendeltjes aan het stuurwiel. De opstelling van de knoppen voor de bediening van het navigatiesysteem is een misser; die bevinden zich juist voor het digitale scherm op het dashboard, waardoor je naar voren moet leunen om ze te kunnen bedienen.