De nieuwste telg is zowel herkenbaar als een Focus, als dat het een Ford is van de nieuwste generatie. Vooral de uitwerking van de achtersteven doet aan de eerste uitvoering denken. Het front heeft dan weer trekken die de familieband met de C-Max en de Mondeo benadrukken. Toch is het nieuwe model ook alles wat de oude niet was. De nieuweling kan niet meer omschreven worden als origineel, fris, anders… Er zit geen durf meer in het lijnenspel, de “Edge” is als het ware uit het New-Edge design gehaald. Spijtig, want daardoor oog de oude Focus, die z’n leeftijd als geen ander draagt, in veel opzichten moderner dan de nieuwe. De uitgewerkte wielkasten geven nog slechts een dynamische toets, niet meer.

De Focus is dan wel gebuisd op de looks, op de afwerking en assemblage valt niets aan te merken. De panelen sluiten haarfijn bij elkaar aan en er kan nauwelijks wat op de materiaalkeuze aangemerkt worden. We hadden wel graag gehad dat Ford wat meer onderdelen langs de verfafdeling stuurde. Te veel zwart plastic oogt goedkoop terwijl het prijskaartje dat toch niet rechtvaardigt. Wellicht houdt het merk dat (op de basismodellen) voor een facelift.