Beide modellen hebben gemeen dat ze beschikken over een onafhankelijke, instelbare luchtophanging op alle vier de wielen, een aandrijflijn die de kracht over beide assen verdeelt en een in het koetswerk geïntegreerd chassis. Bij de Discovery is de krachtbron een 2,7l V6 common-rail diesel, goed voor 190pk en 440Nm. De Range wordt voortbewogen door een restant van het BMW-tijdperk; een 3.0l zescilinder-in-lijn common-rail diesel die 177pk en 390Nm levert. Die 3.0 heeft met wat minder vermogen en koppel logischerwijs moeilijker om de 2470kg zware 4x4 voort te bewegen, dan de 2.7 heeft met de amper 25kg zwaardere Dicovery 3. Daarbovenop beschikt deze laatste over een gesofisticeerde, zijdezacht en foutloos schakelende automaat van specialist ZF. De Range moet het stellen met een minder beschaafde vijftrapsautomaat van GM-origine. De topsnelheid scheelt nauwelijks en ligt in beide gevallen rond 180km/u, maar de Discovery gaat met een acceleratietijd van een kleine 12 tellen, 1,6 seconde sneller naar 100km/u dan de gammatopper. Helemaal pijnlijk wordt het als we ook de kwaliteiten van de motor in overweging nemen. De PSA-Ford-krachtbron neemt genoegen met 10,4l/100km terwijl de BMW-motor 11,3l vraagt. Voor modeljaar 2005 heeft Land Rover de geluidsisolatie van de Range Rover behoorlijk opgevijzeld. Ons 2004-testexemplaar is dus niet representatief. Gelukkig, want hij maakte niet alleen véél meer lawaai dan de Discovery; het auditieve karakter was (en is??) een wagen in dit segment volstrekt onwaardig.

De Discovery heeft een uitgesproken soepel afgestelde luchtophanging. Meer dan gewoon comfortabel en perfect doenbaar voor lange afstanden dus. In de bochten gaat het model wel erg makkelijk leunen, maar dat vinden we geen gebrek want het is eigen aan het concept. De Range Rover is niet vrij van die zonde, al worden de koetswerkbewegingen toch merkbaar beter ingetoomd. Anderzijds heeft de Discovery ook op terrein meer veerweg en zal hij het dus langer uithouden, voor zover dat natuurlijk niet aan de meer gesofisticeerde aandrijflijn gelegen is. Beide modellen hebben een compressor die de hoogte van het onderstel permanent regelt. Op het exemplaar van de Range Rover hebben we geen opmerkingen, maar die van de Discovery 3 valt te licht uit. Als het systeem veelvuldig moet tussenkomen -dat is vooral tijdens terreinwerk- oververhit het systeem en moet je noodgedwongen halthouden. Een misser.