Onder de kap huist een 2.8l CRD-common-rail dieselmotor die het concern uit de rekken van het merk met de ster haalde. Die telt vier cilinders, en levert dankzij een nieuwe turbolader met variabele geometrie 163pk bij 3.800t/min en een rijkelijke 400Nm trekkracht bij 1.800t/min. Die krachtbron wordt gekoppeld aan een soms stroef schakelende handgeroerde zesbak. Een vijftrapsautomaat is optioneel voor zowat € 1.500. Ondanks een leeggewicht van twee ton kan de combinatie behoorlijk goed uit de voeten. De spurt naar 100km/u neemt exact twaalf tellen in beslag -verre van beschamend in deze categorie- en de topsnelheid bedraagt 174km/u. De opfrisbeurt luidde ook de komst in van een reeks maatregelen op het ruige motorgeluid buiten te houden. De insijpeling van decibels in het interieur is daardoor weer acceptabel, alleen net na het ontwaken grijpen de geluidsgolven gretig om zich heen. De ophanging vooraan is onafhankelijk met dubbele dwarsgeplaatste draagarmen, schroefveren, gasschokdempers en antirolstang. Achteraan zit een starre as met dubbele ovedrlangse draagarmen schroefveren, gasschokdempers en een antirolstang. Het stuurwiel is een degelijk hydraulisch bekrachtigd tandheugelsysteem dat voldoende feedback garandeert. De aandrijving gebeurt bij de diesel steeds op de achterwielen. De voorwielen kunnen bijgeschakeld worden, al rijdend, en voor het zwaardere werk is er nog een reductieverhouding (bij stilstand en in neutraal inschakelbaar).

Op de weg etaleert de Cherokee een opvallend comfortabel veergedrag. Bij nat weer krijgt de achtertrein het moeilijk om het vermogen op het wegdek over te brengen, waardoor die veel te graag vreemd gaat. Een uithuizigheid die met de hand gecontroleerd moet worden want er zijn geen elektronische hulpmiddelen en toch enige vaardigheid kan vragen. Op terrein boezemt de Cherokee vertrouwen in. Ook als het wat lastiger wordt, blijf je de indruk behouden dat het model er zich wel door werkt. Dankbaar hebben we geconstateerd dat de koets als de 23,3cm bodemvrijheid, de oprijhoek van 34,6°, de overrijhoek van 21,2° of de afrijhoek van 31,2° onvoeldoende blijken, ook een trap in de buik verdraagt. De vierwielaandrijving inschakelen op droog wegdek is niet zo’n goed idee. Met enkel een differentieel tussen beide achterwielen, gaat de koets (om het verschil in omwentelingssnelheid te compenseren) ‘huppelen’ in de bochten. Het testverbruik bedroeg een dikke 11l en dat is alles in beschouwing genomen zeer redelijk. De constructeur geeft net geen 10l op voor de gemengde cyclus.