Bij een eerste optische inspectie, is het alsof de Mercedes-Benz CLS stevig tegen het wegdruk gedrukt staat. De relatief lage daklijn (1,40 m), maar vooral de booglijn die de koets van de voor- tot de achterbumper overspant, dragen daar toe bij. Wie hem achteraan recht aankijkt, zal de haast ellipsvormige doorsnede opmerken, wat de CLS extra breed laat ogen. Zo krijgt hij ook iets van een roofdier dat zijn prooi besluipt. De CLS is een visueel sterke wagen, al willen we het gezegde 'over smaak en kleur kan men niet discussiëren' hier zeker niet ontwrichten. Hij roept ons ook weer het Maybach-silhouet voor de geest, en lijkt visueel wel de S-Klasse te willen overtroeven, terwijl hij met zijn 4,913 m lengte in werkelijkheid net zo dicht bij de E-Klasse aanleunt.

Ons testexemplaar stond op optionele 18" velgen (864 €) met veelbelovende Michelin Pilot Sport 245/40 banden, wat de lichtjes agressieve uitstraling zeker accentueerde. Haast tegen de huisregels in, stond er geen ster bovenop de motorkap. Ze prijkt wel ruim gedimensioneerd in het verchroomde radiatorrooster. De heldere en ruim bemeten lichtblokken vooraan behoren tot de algemeen bekende huisstijl. De ovaalvormige mistlichten in het onderste deel van de bumper zijn dat minder. De koplampen worden automatisch geschakeld via een standaard geleverde sensor, maar Xenon-licht is jammer genoeg zelfs in deze gezegende autoklasse nog altijd een optie… Mercedes-Benz zet 1.691 € extra op de kassa voor bi-Xenonlampen met actieve bochtenverlichting. Da's niet gering. Achteraan geven de lichtblokken evenmin aanleiding tot twijfels: dit is een Mercedes. De naar onze mening uiterst elegante en sierlijke daklijn resulteert in een lang gestrekt zijaanzicht, maar eveneens in een smalle glasstrook met 'viziereffect'. Zoals het een coupé past, zijn de ruiten bevrijd van een kader.