Onze testwagen had de 325 pk krachtige V8-motor onder de kap, een volledig lichtmetalen aggregaat met dubbele bovenliggende nokkenassen en variabele kleptiming voor het optimaliseren van de aanvoer van het brandstof/luchtmengsel en de afvoer van uitlaatgassen bij elk toerental. Starten doet men de STS met de startknop op het instrumentenpaneel. Het is een geweldig aangename krachtbron, voor wat prestaties en ‘sound’ betreft, maar… meer nog een zuipschuit van formaat. De boordcomputer toont voortdurend angstaanjagende waarden voor het momentele verbruik – 60 l/100 km zijn geen uitzondering – en ons gemiddelde bleef aanvankelijk op 17,2 l/100 km hangen. Door maximaal gebruik te maken van de cruise control en de stad te vermijden, konden we tot 14,2 l/100 km zakken. De stevige dorst is nog pijnlijker als men weet dat de tankinhoud amper 66 liter bedraagt…

Zo aangenaam de V8 ook zingt en veelbelovend zijn prestaties lijken, het onderstel van de wagen is volstrekt niet het juiste intermediair tussen krachtbron en weg. De auto zwabbert er op los en dweilt over de weg. We voelden terug wat torsiekrachten zijn, want de carrosserie laat zich voortdurend opmerken, soms zelfs horen… Rolneigingen zijn overduidelijk aanwezig, doch het duiken blijft binnen de perken. Het stuur is sterk ontdubbeld, wat de indrukken over de wegligging niet bepaald ten goede komt. Anders dan we hadden verwacht, blijken de Vlaamse kasseien slechts pover gefilterd door de ophanging van deze op luxe en comfort gericht berline.