De Logan toont zonder enige schroom een ruim bemeten Dacia-logo op zijn radiatorrooster. Hij heeft een hoog 4-deurs koetswerk dat op - voor huidige begrippen - smalle bandjes rust. Voor de verkoop in West-Europa wordt het rubber bij Michelin ingekocht. Onze testwagen reed rond op Michelin Energy in maat 185/65 R15. Het hoge koetswerk oogt als een blok op wielen, maar helpt wel bij een gemakkelijke instap naar de achterbank. Ook de achterste portieren zijn hoog opgesneden om hierbij van dienst te zijn. De buitenspiegels worden manueel ingesteld en dat hebben we lang niet meer gezien… Verwende autojournalist? We zullen maar niet te nadrukkelijk ontkennen, maar toch merk je in dergelijke situatie dat een schijnbaar eenvoudige comfortvoorziening wel degelijk erg zinvol is en dat het vroeger niet allemaal beter was, zoals zo vaak wordt beweerd. Dat blijkt ook bij het openen van de koffer: enkel mogelijk door gebruik te maken van de sleutel.

Doordat de achtersteven van de Logan hoog doorloopt, is er flink wat laadruimte beschikbaar in de koffer. Doorladen kan evenwel niet. Onder de koffervloer zit een volwaardig reservewiel. Krik en sleutel zijn zichtbaar tegen de zijkanten van de laadruimte bevestigd. Het is ook opletten voor de scharnieren van het verouderde ‘zwanebek’-type en de daaraan bevestigde veren, die zomaar door de koffer steken en laadvolume kosten, en ook bagage kunnen beschadigen als men niet goed uitkijkt. Nog een detail dat de eenvoud van het ontwerp typeert: het sleepoog in de achterbumper kreeg geen afdekkapje opgezet en blijft dus gewoon zichtbaar.