Het dieselprogramma begint bij een 1.9 TDI die 105pk heeft, gevolgd door een 136pk sterke 2.5 TDI om ten slotte bovenaan af te ronden met de 174pk sterke variant van diezelfde 2460cc grote vijfcilinder. 174 dieselpaarden, een prettig en afgelijnd schakelende zesbak en een maximumkoppel van 400Nm zijn voldoende om deze ruim 2 ton zware bus vlot te doen presteren. Zelfs al verliest de vierwielaangedreven variant in de spurt 3 tienden ten opzichte van z’n voorwielaangedreven broers, dan nog staat 100km/u na 12,5 seconden op de teller. De topsnelheid bedraagt 184km/u. Cijfers die overigens maar het halve verhaal vertellen, want de Multivan is daarbovenop zeer prettig te sturen. De besturing is immers verassend direct en dankzij de reeds herhaaldelijk aangehaalde aandrijflijn horen tractieproblemen tot het verleden.

We waren reeds onder de indruk van het weggedrag na een vorige kennismaking, maar deze topversie doet toch nog beter. De ophanging met McPherson veerpoten en een wat conventionelere achteras heeft het niet begrepen op drempels, maar is verder nauwelijks in de fout te krijgen. Sterker nog, flukse tussenacceleraties en een gezonde dosis grip laten je zelfs toe om met flair door de verkeersstroom te laveren. Gedragingen die je niet associeert met dit type voertuig. En zolang je de Multivan niet van een halve ton cargo of een sleep van 3 ton voorziet, zijn ook de remmen niet moe te krijgen. Alleen het pedaalgevoel ervan is niet optimaal.

De vijfcilinder produceert niet meteen een romige klank, maar weet gelukkig wel zuinig met brandstof om te springen. De voorwielaandrijver vraagt 9,1l/100km en bij deze variant licht het normverbruik (geen cijfers vrijgegeven) wellicht een litertje hoger. We hebben ons door het enthousiasme van de Multivan laten verleiden, maar ook dan volstaan 12l. De brandstoftank slikt 80l.