De riante buitenafmetingen worden vertaald naar een interieur waarover hetzelfde kan gezegd worden. Vooral in de breedte is het plaatsaanbod opmerkelijk. En de binnenaankleding werd wat opgefrist. De aanpassingen moesten vooral de kwaliteitsindruk verbeteren. Zo kregen de bovenzijde van het dashboard en de deurpanelen een nieuwe, lederachtige textuur. Dat is wat aangenamer dan voorheen. Het instrumentenpaneel kreeg nieuwe contouren, maar het laat zich nog steeds correcter beschrijven met goed afleesbaar en sober dan met origineel of aantrekkelijk. De bovenzijde van de centrale console bevat hertekende verluchtingsroosters, maar je moet al flink uit je doppen kijken om dat op te merken. De nieuwe sierlijsten zijn wat minder onopvallend en natuurlijk werd ook de bekleding van het zitmeubilair herbekeken. Een sportiever ogend driespakig stuurwiel is voortaan standaard.

De beschikbare centimeters worden in de breedte gevuld met zitmeubilair met zeer volwassen afmetingen. Wellicht scoort het daarom wat minder goed op vlak van zijdelingse steun. In tegenstelling tot het sportmeubilair waarover we tijdens een vorige test beschikten, bleek ook de steun van de onderrug hier niet optimaal. Achteraan is het plaatsaanbod enkel met superlatieven te omschrijven. Juist daarom was het niet nodig geweest de zitting van de achterbank onder een hoek te stellen.

Achter de behoorlijk verticale kofferklep van de break -die zich op onze versie ook eenvoudig met een druk op de knop elektrisch opende of weer sloot- zit een zeer egaal vormgegeven kofferbak. De laadvloer ervan is 1,17m lang en in het slechtste geval nog 1,06m breed. De laaddrempel zit op een zeer aanvaardbare 77cm van de begane grond. De inhoud bedraagt 530l. Dat is drie emmertjes meer dan bij de vijfdeurs. De rugleuning laat zich in ongelijke delen neerklappen, waardoor de laadlengte stijgt tot iets meer dan 2m (en 2,89m als ook de rug van de voorste passagierszetel wordt opgeklapt). Het maximale laadvolume –tot aan het dak- bedraagt dan 1.850l.