Zoals gezegd leent de Range Rover Sport z’n onderstel van de Discovery 3. Dat is een gezonde, maar nauwelijks een sportieve basis. Met een specifieke configuratie voor de luchtophanging en actieve koppelstangen, grotere wielen en bredere banden heeft Land Rover getracht daar een mouw aan te passen. De grote SUV reageert daardoor stukken stugger op oneffenheden en houdt de koets in de bochten mooi vlak. Toch vinden we het nut van de ingrepen beperkt, want ze kunnen de immense conceptuele problemen niet verdoezelen. Als je de bredere bandenmaat uit de formule filtert betwijfelen we of de Range Sport ook maar één kilometer sneller dan de Discovery 3 de hoek om raakt. Omdat sportiviteit Őook relatieve- in wezen niets te maken heeft met uiterlijk opsmuk, en al helemaal niet met de aanwezigheid van het woord op het kofferdeksel, kon Land Rover niet anders dan opboksen tegen de wetten van de fysica. Dat de Range Rover Sport nog eens ruim 200kg méér weegt dan de Discovery is dan een slecht begin.

De dieselmotor is soepel, betrekkelijk stil en vormt een mooi paar met de alerte zestrapsautomaat, maar levert tegenvallende prestaties. De 2.7l V6 heeft met 190pk en 440Nm simpelweg te weinig in huis om de 2,5 ton zware SUV te animeren. Al is de (begrensde) topsnelheid van 193km/u aardig, de acceleratietijd naar 100km/u van 12,7 tellen is dat niet. De geblazen tweeliter V8 heeft heel wat meer in huis; 390pk en 550Nm terwijl het aggregaat slechts 100kg extra in de weegschaal legt. Het is verreweg de betere motor, ook als je rekening houdt met het fikse prijsverschil. Een sprint kan in 7,6 seconden en aan 225km/u Őwanneer de krachtbron toch al geen overschot meer heeft- is het spelletje omwille van de elektronica uit. Vooral het gemak waarmee de V8 hogere snelheden aanhoudt, maakt indruk. Daarmee hebben we gedetermineerd dat de Range Rover Sport best snel kan zijn, voor een SUV. Dat maakt hem evenwel niet sportief. De besturing is te vaag, de remmen geven wat te weinig feedback en in het algemeen wordt de bestuurder veel te weinig bij het gebeuren betrokken. Al die valse sportiviteit laat zich overigens wel cash betalen aan de pomp. De Supercharged V8 neemt met een testverbruik van minder dan 25l/100km geen genoegen. De diesel doet beter, maar niet veel. Ook die vroeg elke 100km ruim 17l kostbaar vocht, zonder iets in de plaats te geven. Dat doet de V8 wel.