We reden de Peugeot 207 met z’n instapdiesel. Die heeft een inhoud van 1.398cc en levert bij 4.000t/min een vermogen van 69pk. De koppelcurve haalt vanaf 2.000t/min 160Nm. Dat is niet zo veel, maar in de 206 is het voldoende om voor wat animo te zorgen. Peugeot heeft het evenwel gepresteerd het leeggewicht van de 207 op 1.186kg te brengen; haast een kwart ton meer dan voorheen. En voor het weggedrag is gewicht… wel, dramatisch. In plaats van 13 tellen (206) doet de nieuweling in het beste geval 15 seconden (en vaak meer dan 17!) over de acceleratie. Dat kun je niet eens een sprint noemen. De topsnelheid bedraagt 166km/u. En omdat dat gewicht allemaal in het onderstel en de structuur kroop, moet Peugeot blikkerig klinkende portieren monteren om de kilo’s niet helemaal te laten ontsporen. Het fors krachtiger remsysteem dan voorheen, is geen overbodige luxe, al probeer je de remmen zo weinig mogelijk te beroeren omdat het een eeuwigheid duurt eer je weer op dreef bent. Enerverend traag heet dat...

Peugeot maakt gebruik van een McPherson voorophanging en een as met vervormbare dwarstraverse achteraan. En dat is nieuw. Om het comfort te optimaliseren werd PSA’s standaard platform 1 met 80mm verlengd. Tijdens een eerste testrit wist de ophanging ons te overtuigen door z’n combinatie van een snedig gevoel, weinig koetswerkrol in de bochten en een vergevingsgezinde demping die bijvoorbeeld kasseien goed uitfiltert. Tijdens de testweek werden we –in tegenstellling tot de eerdere kennismaking- met de onvermijdelijke drempels en plateau’s geconfronteerd. Die 206 lust die als zoete koek, maar de 207 verteerd ze bepaald slecht. Springerig zelf, waardoor je verplicht bent er stevig voor te vertragen. Vooral van de Fransen zijn we beter gewend…