In het interieur valt op dat de Leon een voorliefde heeft voor de bestuurder. De hele boordplank welft zich immers om die positie heen. Achter het stuurwiel valt dat weinig op, maar als passagier krijg je dan wel het gevoel dat je er niet echt bijhoort. Gelukkig zit er in het diepgesneden en uitstekend steunen sportmeubilair met stoffen bekleding geen verschil. Het kleine en dikke stuurwiel dat met geperforeerd leder is overtrokken, moet voor voldoende stuurgevoel zorgen en is aan de buitenzijde afgeplat. Trendy, zonder dat het daarom een functie heeft.

Achter het stuurwiel neemt de toerenteller de centrale plaats in het instrumentarium in. De verlichting is rood, de wijzerplaten grotendeels wit. De versnellingspook is een misser. De pookknop – uiteraard voorzien van een FR-logo – is immers aan de bovenzijde afgeplat. Hoewel dat goed oogt, moeten we nog de eerste ziel tegenkomen die ook vind dat het prettig in de hand ligt en dat zou toch prioriteit moeten krijgen.

Om de inzittenden achteraan enige houvast te geven, is het zitmeubilair er ook van enige welving voorzien. De voorzetels knibbelen wat aan de beschikbare ruimte voor de knieën, al is de Leon FR op deze details na net zo gerieflijk als de minder potige seriemodellen. De kofferklep (met een laaddrempel van 74cm) biedt toegang tot 341l bagagecapaciteit die door het neerklappen van de achterbank zonder dat er sprake is van een vlakke laadvloer kan uitgebreid worden naar 1166l.