De krachtbron is een opsteker voor de Accent. Niet alleen doet de viercilinder common-rail diesel z'n werk -behalve bij een koudstart- zeer discreet, hij komt ook zeer vinnig uit de hoek. Het voelt zelfs allemaal nog sneller aan dan de 11,5 tellen sprinttijd die de constructeur opgeeft. De vijfversnellingsbak doet dan misschien wat rubberachtig aan, hij verteert een kordate hand. Iets minder goed is het gesteld met de ophanging. De McPherson veerpoten vooraan en de vervormbare achtertraverse worden met uitgesproken zachte dempers en veren gecombineerd. Goed voor het comfort, maar ze hebben het moeilijk met het pittige karakter van de diesel. Ze fnuiken ook de sportieve aspiraties waar de motor wel mee kan uitpakken.

De besturing is voorspelbaar onderstuurd, maar de elektromechanische stuurbekrachtiging is amper communicatief. Hetzelfde geldt voor het onderstel, en de pedalen. De remkracht is op zich voldoende, maar een sportieve rijstijl veroorzaakt onverbiddelijk fading. Verassend voor een kleintje is dat het zich met gemak aan illegale snelheden laat sturen. 120 lijkt zelfs eerder traag, en dat heeft niet alleen met de optimistische teller te maken. De krachtbron is niet eens dorstig, het testverbruik bleef veilig onder 7l.