Het interieur werd in de loop der jaren nauwelijks onder handen genomen. Op de wat vreemde bediening van de radio na, blinkt het uit in soberheid, de afleesbaarheid van de instrumenten met centrale toerenteller en ergonomie. Zelfs de assemblagekwaliteit is boven kritiek verheven. Alle die merites ten spijt, heeft het interieur toch z'n tijd gehad. De gebruikte kunststoffen horen autogeschiedenis te zijn en de vormgeving van de boordplank begint stilaan nostalgische gevoelens op te wekken. Het manueel instelbare recaro-zitmeubilair daarentegen zit nog steeds als gegoten en ook het stuurwiel valt perfect in de hand. Rally-genen...

Deze bestelwagenuitvoering begint z'n leven als een gewone Plus. De bank wordt bij de conversie gedemonteerd en vervangen door een vlak laadplatform dat langer is dan de helft van de wielbasis. Dat komt de belaadbaarheid uiteraard ten goede, maar gezien het een aftermarket-conversie is, zijn er geen exacte cijfers beschikbaar. In elk geval is de capaciteit nog groter dan de 1.266l die de Plus met neergeklapte achterbank kan aanbieden. De bank krijg je er overigens gewoon bij, zodat je op elk ogenblik (of voor verkoop) het oorsponkelijke aantal zitplaatsen weer in ere kan herstellen. De conversie is overigens proper uitgevoerd. Onder acceleraties en remmen is het niet onmogelijk dat de vloerplaat enkele millimeter verschuift, met op wat geluid na geen gevolgen. Het geheel is in de verste verte niet inspirerend, al kan een klant het geheel wellicht wat bijkleuren. Handige Harry kan zeker een rolkooi (om maar wat te zeggen) inbouwen voor een avontuurlijke touch. De achterportieren blijven voor alle duidelijkheid bruikbaar.