De Cooper haalt 120 pk uit zijn 1600cc blok, wat neerkomt op 9,5 kg gewicht per pk.
Flitsende prestaties zijn daarmee al bij voorbaat veroordeeld. De 6e versnelling is helemaal ‘dood'. Boven de 4500 tr/min laat de krachtbron evenwel een aangenaam prettig geluid horen. In tegenstelling tot z'n uiterlijk, levert het weggedrag dus geen ‘kick' op, ook al schreeuwt het stijve onderstel dat het meer aankan. Het verbruik blijft ondanks het gewicht best bescheiden: 7,8 gemiddeld met zelfs een dip tot 7,3 onder ‘ideale' omstandigheden en pieken tot net boven 9,0 l/100 km.
Het stuur is wat wazig rond de rechtuitstand, maar geeft verder voldoende communicatie over het gevolgde parcours. Bij slecht wegdek gaat het stuur echter flink aan het trillen en maakt de Mini Cooper graag een onverwacht sprongetje achteraan. Het blijft allemaal goed controleerbaar, maar treedt wel al op bij lage snelheden. We verdenken er de ‘runflat'-banden van, die met hun harde flanken zeker het veercomfort niet ten goede komen, temeer daar ze voor dit compacte karretje ook nog eens op immense 17"-velgen lopen.
