Tussen de voorwielen van de krachtigste Seat ooit, ligt een 2-liter viercilinder turbomotor. Die kennen we uit -onder meer- de Golf GTI en Seat's eigen Leon FR. Daar is hij goed voor 200pk. In dit geval wordt uit het blok 240pk gepuurd. Daartoe wordt een turbo met een grotere turbine en compressor gemonteerd, zijn zuigers en drijfstangen verstevigd, zijn de verstuivers groter en is er zelfs een nieuwe cilinderkop. Door de aanpassing stijgt ook het koppel tot 300Nm en wellicht is het daarom dat de DSG-automaat met dubbele koppeling hier niet aangeboden wordt. Echt erg vinden we dat niet, want de zesbak is mooi afgelijnd en verdraagt snelle schakelbewegingen. Die zijn nodig als je het maximum uit de Leon Cupra wil halen. In dat geval sprint de Spaanse Peper naar 100km/u in 6,4 tellen. De topsnelheid zou 247km/u bedragen maar die haalde onze testwagen niet. Wel op de teller, maar die is zeer optimistisch en liegt bij 200km/u al 10%. Uiteraard vraagt de motor kostbaar vocht in ruil voor z'n werkijver. Het opgegeven verbruik gaat van 6,5l/100km (op de snelweg) tot 11,4l voor de stedelijke cyclus. Het opgegeven gemiddelde bedraagt 8,3l/100km, maar in de praktijk mag je al enige zelfbeheersing voor de dag leggen, wil je onder 10l blijven.

Om al dat geweld af te kunnen stoppen, is het remsysteem ruim bemeten. Vooraan zitten geventileerde schijven met een diameter van 345mm en achteraan zijn de volle schijven 268mm groot. In vertraging en bijtkracht voldoen ze ruimschoots. De uithouding is zonder twijfel meer dan voldoende voor het beoogde (sportieve) gebruik, maar het is niet zo dat het systeem onvermoeibaar is.

De grootste hindernis die de Cupra moet overwinnen, is het via de voorwielen op de baan krijgen van z'n riant vermogen. Z'n voorganger van de vorige generatie beschikte daarom nog over vierwielaandrijving. Algemeen wordt 200pk beschouwd als de grens van wat nog efficiënt via de voortrein over te brengen valt. Een zeer gebalanceerde Leon FR bewijst dat. Deze Cupra onderging tal van aanpassingen aan de ophanging om de tractie te verbeteren, maar het is allemaal water naar de zee dragen. Op een droge ondergrond blijft het allemaal acceptabel maar als het nat is, moet de tractiecontrole zo vaak tussenbeide komen dat die het remsysteem vermoeit en dat kan de bedoeling niet zijn. De Cupra is dus lang niet zo beschaafd om rijden. Pret kan je er wel aan beleven. Daarvoor blijft het onderstuur, dat je alleen kan ombuigen in overstuur als je weet hoe je het moet uitlokken, voldoende lang achterwege. Dat een degelijke soundtrack bij al dat geweld ontbreekt, vinden we jammer. De benzine produceert weliswaar een leuke brom, maar gezien de weinig subtiele uitstraling van het model, had ook dat wat prominenter, vetter en voller gemogen. De roeping van de ophanging laat er evenmin twijfel over bestaan. De Cupra is poederdroog en dus weinig comfortabel.